Radykalizm wiary ma być zdecydowanie radykalizmem własnej wiary, a nie byciem nieproszonym recenzentem bliźniego.
Dla przykładu - istnieje VI przykazanie Dekalogu, które dotyczy każdego człowieka. I tutaj łatwo pouczamy bliźnich, szczególnie tych, którzy odrzuciwszy Boga zyją zgodnie z własnymi przekonaniami.
Ale w Dekalogu jest też VIII przykazanie, czyli w skrócie mówienie prawdy. I tutaj rodzi się pytanie, ilu z nas, wierzących w Boga, praktykujących katolików zaprzecza codziennie tej prawdzie rozsiewając plotki i oczerniając innych? Może więc rachunek sumienia i bycie gorącym najpierw warto zastosować wobec siebie?

Z Twojego komentarza wynika, że dopóki katolik nie przestanie plotkować, nie może powiedzieć bliskiej osobie, że cudzołoży. Jeśli pójdziemy dalej za tą argumentacją, to i plotkującemu nikt nigdy nie powie, żeby przestał plotkować, bo ten, kto mógłby i zechciałby to zrobić sam będzie się zajmował własnym obżarstwem. A i obżerającemu się nikt nie pomoże w walce z grzechem obżarstwa, bo jedyny pomocnik w niedoli zajęty będzie tematem kradzieży w młodości jabłek w sadzie, zdradzania żony czy oszukiwania w podatkach.
Idąc Twoim tokiem myślenia nikt nigdy nikogo nie poprowadzi ku dobru, bo wszyscy jesteśmy tak kulawi, że zanim ogarniemy swoje własne grzechy (sami w dodatku, bo pomocy znikąd), to zdążymy wszyscy w tych naszych grzechach poumierać.

"Jedni drugich brzemiona noście".

...gdyby akcja dzis sie dziala, to Chrystus niemialby glosu - bylby cenzurowany, faryzeusze walczyliby z antysemityzmem, a uczeni w pismie, tak bardzo wierzacy w swoje prawdy - watpiliby w Jezusa...i skanczylby Jezus nie na krzyzu dzis...a wiezieniu, w miejscu gdzie kamera nie dochodzi dajmy na to, ale...i tak by zmartwywstal.

/Miłość to dwie samotności, które się ochraniają, stykają się i pozdrawiają wzajemnie./
/Autor Nieznany//

W Kazaniu na Górze, w którym Jezus mówi właśnie o soli, mówi też "Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.". Bo po czynach mają inni poznawać nas, chrześcijan. Mają doświadczać od chrześcijan miłości, mamy być dla nich błogosławieństwem, a nie przekleństwem. Mają widzieć różnicę pomiędzy tym, jak żyją chrześcijanie, a tym, jak żyje świat. Tak, to właśnie Duch Święty przekonuje świat, gdy ta różnica dociera do ludzkiego serca. Oczywiście, o ile jest widać tę różnicę (a widać?)

Przekonanie kogoś o grzechu to jest tylko pół prawdy. Drugie pół prawdy to prawda o Bogu, o Jego ogromnej miłości, która nie ustaje pomimo naszych grzechów. W prawdzie o grzechu nie chodzi o to, by przekonać że ludzie są grzeszni, ale o to że Bóg, że Jezus jest jedyną naszą nadzieją na wybawienie nas z naszych grzechów. My mamy przyprowadzać grzeszników do Jezusa. Uświadamianie komuś jego grzechów nic nie zmienia. Przyprowadzenie kogoś do Jezusa dopiero zmienia. A jak inaczej przyprowadzić kogoś do Jezusa, niż przekonując o Jego miłości i o tym, że warto zaufać Jezusowi?

Niestety często zamiast nazwać grzech grzechem staramy się nie narażać i próbujemy odwracać wzrok lub udawać że ktoś nie grzeszy

Znowu to "kurcze" jako synonim i eufemizm wulgarnego słowa k...a...

Jestem kapłanem od 46 lat. Mój wiek też już nie jest igraszką. Kościołowi służę "na całym świecie". Duchem codziennie jednoczę się z Papieżem Franciszkiem, który na wzór Jezusa zaprasza a nie wypędza. Wierzę też nieugięcie, że tam jest Kościół, gdzie jest papież. Ojciec Święty Franciszek jest wiernym naśladowcą Pana, który zamiast dywagacji i filozoficznych meandrów, bezgranicznie ukochał człowieka - każdego człowieka. Proszę nie narzucać Jego miłości własnych ograniczeń