Właśnie... Ogólnie to problem z oświatą jest podobny jak z ochroną zdrowia - dwa dobra, które na wolnym rynku są wyceniane niesamowicie wysoko (jedyny dobry przykład to chyba USA, gdzie rzeczywiście widać jakie są ceny zdrowia i edukacji) w państwowym systemie są skrajnie niedofinansowane, a politycy mieszają jak chcą, bo wszyscy uważają, że się to należy ludziom i to na jak najwyższym poziomie. Ale nie da się mieć wszystkiego - albo słaba jakość kosztem szerokiej dostępności (przy tym stopniu finansowania) albo wysoka jakość kosztem ograniczonej dostępności. Ja popieram bardziej przechył w tę drugą stronę, ale jednocześnie nie chciałabym, żebyśmy poszli stronę w stronę zupełnego kapitalizmu w tych obszarach, bo miałam okazję obserwować w Stanach jak to wygląda z bliska i jednak muszę przyznać, że państwa europejskie ze swoimi państwowymi systemami są dużo bardziej komfortowe do życia. Ale ciężko to wszystko ocenić - bo może prawda jest taka, że Europy, w tym Polski nie stać na to wszystko, i żyjemy sobie w jakiejś iluzji, która się kiedyś skończy.

Za k a ż d y m uczniem"wędruje bon edukacyjny,zwany subwencją oświatową, bez wzgledu na szkołę publiczną czy prywatną. Bartosz wskazuje wyższość szkół niepublicznych nad państwowymi. Jaka??? Nie można obecnie porównywać prywatnego kształcenia w szkole amerykańskiej różnego szczebla do prywatnej edukacji w Polsce. Wszyscy wiemy, ze wielokrotnie jest tak,że uczeń "kupuje " sobie świadectwo/ dyplom ukończenia, a uzyskane stopnie nie są adekwatne do wiedzy i umiejętności. Spotkałam się z sytuacją,kiedy zaproponowałam znajomej kształcenie jej córki w "mej" bezpłatnej szkole policealnej usłyszałam: Niee, poślę ją do prywatnej/ o tym samym profilu kształcenia/ , bo córka nie za bardzo lubi się uczyć. Spotkałam studentkę zaocznej prywatnej turystyki, mieszkającą i pracującą w Niemczech, która 1/ na 2 miesiace przyjezdzała na uczelniane co tygodniowe zajęcia.Mój krewniak ukończył prywatne technikum zawodowe. We wrześniu zapytałam go, czy ma ksiązki,zeszyty... Odpowiedział: ciociu, tam nikt nie pyta czy je masz, albo nie masz. Tam pytają, czy zapłaciłeś czesne. Oto obraz niepublicznego szkolnictwa w Polsce. To nie Ameryka!

Dyrektor podstawówki nie przyjmie nikogo spoza rejonu jeśli brakuje mu miejsca w klasie lub jeśli nikt inny nie zwolni miejsca. Przecież dla jednej nadmiarowej osoby nie uruchomii dodatkowej klasy. Więc nasz system stoi na przeszkodzie w swobodnym wyborze szkoły.

Homeschooling należy traktować jako fanaberię. Nie jestem za zakazem, jak w przypadku Niemiec, ale wspierać tego zjawiska nie należy. Dzieci powinny mieć kontakt z rówieśnikami i wspólne tematy rozmów.

W Stanach Zjednoczonych uczy się w domu 3% dzieci, i jest to bardzo popularna forma uczenia się.