Od dwudziestu wieków trend w Kościele, zakłada, że głównym zadaniem katolika jest bycie dobrym. Kiedy porównamy definicje, lub chociażby nasze potoczne rozumienie wyrazów dobry i miły, okaże się, że postawę bycia jednocześnie dobrym i nie miłym, trudno jest sobie nawet wyobrazić. Przynajmniej mi jest trudno. Prawda ma równie elementarną i podstawową wartość jak miłość i dobroć. Jednak obrona prawdy, albo wyrażanie jej w sposób nie miły, dla mnie przynajmniej przedstawia wartość już znacznie mniejszą. Dla mnie wyrażanie prawdy w sposób nie dobry jest królestwem wewnętrznie skłóconym, które nie może się ostać. I ostatnia już kwestia: „Moc w słabości się doskonali”. Głębokie słowa do których jednak zrozumienia każdy musi dojść własną drogą. Dla mnie naprawdę wielki i mocny jest człowiek, który swoją wielkość i moc potrafi wyrażać swoją pokorą (nie porzucając przy tym prawdy). I tak zrozumiałem tekst autora.