Dn 7, 9-10. 13-14

a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy (Dn 7,13)

Zagadnienia apokaliptyczne są trudne do jednoznacznej interpretacji pod kątem osadzenia w czasie lub metaforycznych opisów postaci. Jednak możemy być pewni powtórnego przyjścia Jezusa, które będzie dopełnieniem obietnic zapisanych w Piśmie Świętym. Jezus, któremu poddane jest całe panowanie, powróci w chwale, a Królestwo Boże będzie jedynym, które się ostoi. Wszystkie inne koncepcje upadną. Co ciekawe, będzie pokolenie ludzi, którzy doświadczą początku tych wydarzeń za swojego życia na ziemi. W tej perspektywie zachęta do wrażliwości duchowej, niczym Panny Roztropne (Mt 25, 1-13), nabiera sensu. Łatwo jest zatrzymać się w komfortowym momencie na drodze duchowej, może nawet w duchowym letargu ukrytym w automatycznym powtarzaniu religijnych czynności. Jednak to właśnie mięsiste, czułe serce ku otwartości na porzucanie tego, co stare i odkrywanie w sobie samym Nowego Stworzenia, skutkuje aktywnym rozwojem duchowym - aż powstanie przemienione pokolenie, gotowe ujrzeć Syna Człowieczego powracającego w chwale.