Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»

Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»

Odpowiedzieli Mu: «Cezara».

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

I byli pełni podziwu dla Niego.

Chrześcijanin to ktoś, kto stawia Boga objawionego w Jezusie Chrystusie na pierwszym miejscu. Nasze zarządzanie czasem, trud zdobywania dóbr materialnych, a nawet sposób przeżywania międzyludzkich relacji powinny odnajdywać właściwe sobie miejsce w świetle Tego, który stoi na szczycie życiowej hierarchii wartości. Jeśli moja modlitwa zanika, bo terminarze przepełnione, jeśli dbam o ziemską majętność, zaniedbując „gromadzenie sobie skarbów w niebie” (por. Mt 6,20), jeśli przywiązanie do osób – nawet tych najbliższych – bierze górę nad troską o moją zażyłą i życiodajną relację z Bogiem… wówczas i do mnie odnoszą się słowa Jezusa: „Czemu Mnie wystawiacie na próbę? Oddajcie Bogu to, co należy do Boga”.