Mt 9, 32-38

Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»

Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».

Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.

A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.
Mt 9,38

Zdanie końcowe dzisiejszej Ewangelii jest nam dobrze znane, często słyszymy je w Kościele. Patrząc na liczbę chrześcijan w świecie, można pomyśleć, że prośby zostały wysłuchane. Dzisiaj jest wielu robotników. Ale to wrażenie jest tylko pozorne. Tłum, który szedł wtedy za Jezusem, był znacznie mniejszy od tłumu, który dzisiaj pragnie uzdrowienia i wzmocnienia duchowego. Tłum pragnący doświadczyć Boga nie zmalał. Jezus uzdrawiał chorych i tym samym uczył apostołów, co jest w ich posłudze ważne. Pokazywał, że bycie blisko ludzi cierpiących jest wpisane w kapłańską tożsamość. I że naśladowanie Jego działań jest potrzebne światu. Dlatego Jezusowa prośba o modlitwę za kapłanów, którzy z pełnym zaangażowaniem będą pełnić posługę, jest wciąż aktualna i jest naszym codziennym zadaniem.