J 6, 35-40

Jezus powiedział do ludu:

«Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał.

Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym».

Ja jestem chlebem życia. J 6,35

Chleb. Jak podpowiada Wikipedia, to różne gatunki mąki, woda oraz zakwas. Połączone, wymieszane i ułożone w formie. Wypiekane w piecu dają bochen chleba. Receptura jest prosta, właściwości nieocenione. Lista jest długa: węglowodany, białko, tłuszcze, błonnik, aminokwasy, witaminy i minerały. Jednym słowem – samo zdrowie i samo życie. Bóg mówi: Ja jestem chlebem życia. Połączeniem miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego. Życie w jedności, wypiekane miłością, zaspokaja łaknienie i pragnienie, aby nic nie zginęło. Receptura jest prosta, właściwości nieocenione. Lista jest długa: przebaczenie, chrzest, Eucharystia, miłość i wspólnota. Wszystko ukryte w chlebie, który chlebem nie jest.