Łk 11, 37-41

Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na obiad. Poszedł więc i zajął miejsce za stołem. Lecz faryzeusz, widząc to, wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem.

Na to Pan rzekł do niego: «Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste».

Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Łk 11,40

Wiara czy uczynki – oto jest pytanie. Do czego nam bliżej, to chętniej będziemy przed innymi forsować. Mamy problem z przebaczeniem, trudno się nam poświęcić dla bliźnich, ale za to gorliwie chodzimy do kościoła, dlatego szczególnie łatwo przyjdzie nam piętnować tych, którzy tego nie robią. Z kolei, jeśli kościół omijamy szerokim łukiem, będziemy innych przekonywać, że przecież jesteśmy dobrymi ludźmi, dzielimy się z potrzebującymi, dbamy o bliskich. Jedni tłumaczą swoje zaniedbania przeżywaną w sercu wiarą, inni braki miłości przykrywają poprawnością w wypełnianiu religijnych praktyk. A Jezus? Chce od nas i serca, i uczynków.