Mk 3, 31-35

Nadeszła Matka Jezusa i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie.
Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są braćmi?» I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».

Taki dom nie będzie mógł się ostać.  Mk 3,25

Jest wiele teorii na temat kłótni w domu. Niektórzy je uwielbiają, inni traktują jak koniec świata, a są i tacy, którzy uważają, że są potrzebne w związku. Wtedy ponoć małżeństwo staje przed próbą, która – wspólnie pokonana – wzmacnia relacje między małżonkami. No cóż, mnie i moją żonę bardziej wzmacnia wspólna kolacja czy serdeczna rozmowa i wiele innych rzeczy, które z pewnością nie mają nic wspólnego z wzajemnym oskarżaniem i wyzywaniem się. A kłótni bardzo nie lubimy. Nie, nie uważam, żeby zwady działały pozytywnie, i dla mnie mogłyby w ogóle nie istnieć. Wewnętrzne skłócenia, o których mówi Jezus, zaczynają być zauważalne na zewnątrz. Trudno wtedy być świadkami miłości dla innych i równie trudno ochronić dom przed zawaleniem.