Harcerskie „Czuwaj” jest zakorzenione w Piśmie Świętym. Harcerz zawsze gotowy do służby, spełniający przynajmniej jeden dobry uczynek dziennie, to wzór na wczoraj, dziś i jutro. Jezus stawia takie wymagania każdemu wierzącemu.

Trzeba czuwać, bo nie wiadomo, kiedy nastąpi Jego  ostateczne przyjście.  Każdy obowiązek wykonywać sumiennie, dobro czynić nie tylko raz dziennie, ale zawsze, gdyż Jezus wpada do nas, jakby po drodze, w każdej napotkanej osobie, w każdym wydarzeniu smutnym i radosnym. A ostateczne rozliczenie może nastąpić w chwili najbardziej niespodziewanej. 

Strach pomyśleć, że można żyć tak, jakby Boga nie było. A jak można żyć, wierząc, że jest, ale nie licząc się z Jego miłującą obecnością we wszystkim, co robimy – w myślach, mowie i uczynkach?

Czytania na dziś:

1 Tes 3,7-13; Ps 90; Mt 24,42-51