Sejm RP mógłby w tym samym w sposób szczególny uczcić dar pontyfikatu i beatyfikacji naszego wielkiego rodaka, błogosławionego Jana Pawła II, który ochronę każdego życia, w tym także życia poczętego, uważał za niezwykle istotną.

W kontekście nauczania papieskiego i tego co tak często nam Polakom przypominał Papież-Polak, warto sobie przypomnieć słowa Jana Pawła II, który podkreślał, iż „statystyki mówią o prawdziwej i mającej światowy zasięg »rzezi niewiniątek«, ale przede wszystkim niepokojący jest fakt, że moralna świadomość wydaje się zacierać w sposób przerażający i z co raz większą trudnością uwzględniać jasną i wyraźną różnicę między dobrem i złem w tym wszystkim co dotyczy podstawowej wartości życia ludzkiego” (Jan Paweł II, 19.05.91)

Zaznaczał w tym kontekście, iż „stoimy tu w rzeczywistości obiektywnego »spisku przeciwko życiu«, w który zamieszane są także instytucje międzynarodowe”. (Jan Paweł II, 25.03.95)
Bolało, go - jako człowieka doświadczonego przez okrucieństwa II wojny światowej - iż „do tego cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nie narodzonych, cmentarz bezbronnych, których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulegając presji, aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą. A przecież już miały to życie, już były poczęte, rozwijały się pod sercem swych matek, nie przeczuwając śmiertelnego zagrożenia.” (Jan Paweł II, 04.06.91)

Jakże wstrząsające są w tym kontekście wspomnienia Papieża, iż był świadkiem jak „aparat filmowy utrwalił rozpaczliwą obronę nienarodzonego dziecka w łonie matki wobec agresji. Kiedyś oglądałem taki film - i do dziś dnia nie mogę się od niego uwolnić, nie mogę uwolnić się od jego pamięci. Trudno wyobrazić sobie dramat straszliwszy w swej moralnej, ludzkiej wymowie” (Jan Paweł II, 04.06.11).

Dlatego też uważał, iż „klęskę poniosło (...) państwo, które zrezygnowało z ochrony podstawowego i najświętszego prawa do życia, aby stać się narzędziem domniemanych interesów społeczności, i które jest czasem niezdolne nawet do tego, aby czuwać nad przestrzeganiem własnych permisywistycznych praw. Europa powinna wyciągnąć wnioski z tej porażki.” (11.10.85)
Wyciągnijmy więc z tego wnioski. Zwłaszcza parlamentarzyści są w sposób szczególny predestynowani do wyciągnięcia tych wniosków, do zmiany rzeczywistości w sferze ochrony życia i budowania cywilizacji życia, gdy - jak przypominał Jan Paweł II - współczesna mentalność u której „podstaw stoi immanentystyczny i hedonistyczny materializm - pozwoliła na zaakceptowanie i przerywanie ciąży”. (Jan Paweł II, 11.10.85).

Nie zgadzajmy się na takie przedmiotowe traktowanie życia ludzkiego. Każdego życia. „Prawo Boże w stosunku do życia ludzkiego jest jednoznaczne i kategoryczne. Bóg zakazuje: »Nie zabijaj«. Żaden ludzki prawodawca nie może więc powiedzieć: wolno c zabijać, masz prawo zabijać czy nawet powinieneś” Niestety w historii naszego stulecia taka dewiacja stała się rzeczywistością. W sposób demokratyczny dochodziły do władzy siły polityczne, które wydawały ustawy sprzeczne z prawem do życia.” (Jan Paweł II, 02.02.94).

Mamy nadzieję, iż przypominając sobie powyższe słowa Błogosławionego Jana Pawła II i rozważywszy je we własnym sumieniu odkryta zostanie na nowo cywilizacja życia, której budowanie w naszej Ojczyźnie - Polsce powinno być naszym wspólnym obowiązkiem.

Zakon Rycerzy Jana Pawła II