Nie wiem, kiedy stanę przed Nim. Jeśli żyję Jego nauką na co dzień, nie powinno mnie to przecież przerażać...

Dzieci uczą mnie prawdziwego zaufania, gdy bez cienia zwątpienia twierdzą, że Maryja im pomogła w szkole na teście, gdy z przekonaniem tłumaczą mi, że Anioł Stróż uchronił je od niebezpieczeństwa podczas zabawy.

Czy nie o taką wiarę chodzi? Prostą, połączoną z bezgranicznym zaufaniem. Uwierzyć w to, że żyję dla Boga i jedynym celem mojej egzystencji tutaj powinno być czynienie dobra. Ile mi jeszcze potrzeba?