Jarosław Dudała: Wyznajemy, że Jezus „zstąpił do piekieł”. Co Bóg robił w piekle!? Piekło to rzeczywistość bez miłości, a przecież wiemy, że Bóg jest miłością.

Dr Magdalena Jóźwik (Teologia przy kawie): Wszystko się zgadza, tylko nie o piekło tutaj chodzi. „Piekła”, o których mówimy w wyznaniu wiary, to kraina zmarłych – inaczej mówiąc: otchłań czy Szeol. To poczekalnia, w której umarli przebywali od upadku pierwszych ludzi. Chrystus zstąpił do nich, by ogłosić im zwycięstwo nad śmiercią i dokonać pierwszego sądu. To znaczy: ci, którzy się tam znajdowali a byli sprawiedliwi i chcieli żyć z Bogiem, mogli wejść do jedności z Nim, do tego, co nazywamy dzisiaj niebem. A dla tych, którzy tego nie chcieli, zaczął się już stan tego, to dzisiaj nazywamy piekłem.

Czyli: Jezus zstąpił do piekieł, by ogłosić życie. Ogłosić, że ta poczekalnia już się skończyła. Że ludzie nie muszą tkwić w krainie śmierci, krainie cienia. Koniec już ze stanem przejściowym ni to potępienia, ni to zbawienia. To koniec dramatu człowieka, który po śmierci mógł iść tylko do tej poczekalni, podczas gdy Bóg od początku zaplanował dla niego życie z Nim w wieczności.
Zresztą, w Dziejach Apostolskich, które będziemy czytać w okresie wielkanocnym, apostołowie odwoływali się do zapowiedzi Starego Testamentu, w których mowa jest o tym, że Bóg „nie da świętemu swemu ulec skażeniu” i że wyciągnie go z grobu.

Czyli Wielka Sobota to jakby dzień Wszystkich Świętych Starego Testamentu?

Ciekawa interpretacja! Myślę, że można by tak to ująć.

Zresztą, homilia na Wielką Sobotę, którą mamy brewiarzowej w Godzinie Czytań, świetnie to obrazuje, kiedy mówi, że zmarli przed Chrystusem spali snem śmierci, a Chrystus zstąpił do nich, żeby się obudzili do życia, które Bóg dla nich zaplanował.
Mam wrażenie, że mamy problem z Wielką Sobotą. Gdzieś tam się kręcimy w kuchni, robimy święconkę i tak zabijamy czas...

…czekając na ważniejsze rzeczy…

Tak! Trochę nie potrafimy się w tym dniu odnaleźć.

Dobrze, że jest przynajmniej Liturgia Godzin, bo nie ma tego dnia Eucharystii, nie ma też Ewangelii na ten dzień.
Myślę, że warto się zatrzymać nad tym, że Bóg mówi do nas tego dnia swoim milczeniem. Po prostu posiedźmy w tej ciszy, w tej pustce. To milczenie Pana Boga jest bardzo trudne, ale przecież ono nieraz pojawia w naszym życiu duchowym, prawda? Ile razy nam się wydaje, że Bóg milczy, że nic nie dzieje... A tymczasem coś już się dzieje, tylko my jeszcze tego nie widzimy, nie jesteśmy w stanie tego doświadczyć…

 

dr Magdalena Jóźwik - doktor nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej, wykładowca w Archidiecezjalnym Centrum Formacji Pastoralnej w Archidiecezji Katowickiej (centrum.katowice.pl). Współpracuje z: Wydziałem Teologicznym UŚ, Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie, Radiem eM, Gościem Niedzielnym (komentarze do Ewangelii), portalem "Więź", diecezją gliwicką w ramach zajęć na Kursie Formatora, Katechizmie Formatora oraz Inicjatywą Missio (Kurs Biblijny i rekolekcje Jezus żyje), Polską Misją Katolicką dla Anglii i Walii w ramach formacji świeckich, Polską Misją Katolicką w Niemczech w ramach formacji świeckich i prezbiterów. Współpracuje przy formacji stałej prezbiterów diecezji gliwickiej i archidiecezji katowickiej. Członek Archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Katowickiej. Od października 2022 r. członek Zespołu ds. przygotowania wskazań dla formacji stałej prezbiterów przy Komisji ds. Duchowieństwa KEP. Od września 2023 r. współpracuje z Jezuickim Ośrodkiem Pomocy Psychologicznej i Duchowej Źródło w Gliwicach w ramach poradnictwa duchowego. Od listopada 2023 r. prowadzi kanał "Teologia przy kawie".