Ten dzielny zakonnik, św. Jan Boży (1495–1550), w młodości był żołnierzem, ale podczas pobytu w Grenadzie w 1539 roku nawrócił się po wysłuchaniu kazania św. Jana z Ávili. Jego duchowa przemiana była tak nagła i gwałtowna, że uznano go za umysłowo chorego i umieszczono w Szpitalu Królewskim. Kiedy rozpoznano pomyłkę, wypuszczono go na wolność, ale Jan postanowił pozostać, teraz już nie jako pacjent, ale jako terapeuta. Był pionierem nowoczesnego szpitalnictwa, w którym leczy się i ciało, i duszę pacjenta. Założył przy szpitalu przytułek dla ubogich. Odwiedzał chorych, niosąc im pocieszenie i ulgę w cierpieniu. Znalazł naśladowców, którzy chcieli z nim współpracować. Tak powstał zakon bonifratrów.

Św. Jan Boży zmarł 8 marca 1550 roku na zapalenie płuc, na które zapadł po tym, jak uratował chłopca tonącego w rzece Genil. Beatyfikowano go w 1630, a kanonizowano w 1690 roku. Został patronem Grenady. Od 1886 roku jest także patronem chorych i szpitali, a od 1930 – pielęgniarek. W 1953 roku, na prośbę strażaków, ogłoszono go patronem hiszpańskiej straży pożarnej.

Autor obrazu, Manuel Gómez-Moreno González (1834–1918), był artystą związanym przez całe życie z Grenadą. Jako archeolog zasłużył się w renowacji Alhambry – najsłynniejszego zabytku miasta. Jako malarz otrzymał dwuletnie stypendium na studia w Rzymie. To tam powstał reprodukowany przez nas obraz, jedno z najważniejszych dzieł w jego dorobku. W 1881 roku otrzymał za niego drugą nagrodę na Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie.