Z bogatego portfolio artysty autor wybiera i poddaje głębokiej analizie jedno z jego arcydzieł: „Stół Mądrości”. Obraz namalowany faktycznie na blacie stołu oraz autorskie wyobrażenie procesu twórczego stają się punktem wyjścia i motywem przewodnim rozważań nie tylko na temat przedstawionych na nim siedmiu grzechów głównych, czy czterech rzeczy ostatecznych, ale przede wszystkim wartości i roli rodziny jako drogi do nieba i miejsca spotkania z Bogiem.

„Dom” to opowieść, w której wrażliwość oraz wyobraźnia wielkiego malarza spotykają się i przeplatają z wrażliwością i wyobraźnią kapłana – katechety, który przypomina, iż „nie należy oddzielać grzesznika od miłości” będącej „lekarstwem na wszystkie choroby”. Podane przez Boscha duchowe jadło ma być – w interpretacji autora powieści – drogowskazem i przestrogą. Ksiądz zwraca uwagę, iż „brak wyboru też jest wyborem”. Opowiedziana przez niego – chociaż zmyślona – historia powstawania „Stołu Mądrości”, a zwłaszcza opisy z jednej strony zwyczajnego rodzinnego życia, a z drugiej natchnionych wizji malarza – to przepiękna, napisana obrazowym językiem, opowieść o zaufaniu i umiejętności nieprzeszkadzania Bogu, który zawsze spełnia swoje obietnice.

„Dom” nie jest biografią artysty, ale serwowaną w kawałkach wciągającą katechezą, której sposób podania sprawia, iż jest zrozumiała dla szerokiego grona odbiorców.