Zdjęcie z historią: Ustami i sercem

Pośród tysięcy zdjęć, które co roku wykonuję dla „Gościa Niedzielnego”, niektóre są szczególnie wzruszające.

Tomasz Gołąb /foto gość

Czasami głos więźnie w gardle i trzeba odczekać chwilę, zanim zacznie się zadawać pytania. Odpowiedzi z kolei wyciskają łzy z oczu. Tak było, gdy słuchałem i fotografowałem tych, którzy mimo niepełnosprawności i rozmaitych chorób potrafią zarażać swoim uśmiechem. Nie skarżą się, nie pomstują, nie szukają winnych. Cieszą się każdym dniem, jakimkolwiek drobiazgiem, najmniejszym sukcesem.

Agnieszkę Sapińską z Mąkolic k. Głowna spotkałem w Kawiarni Międzypokoleniowej na wernisażu prac Artystów Malujących Ustami i Nogami we wrześniu tego roku. Urodziła się z dziecięcym porażeniem mózgowym. Z trudem robi każdy krok, a bolesne przykurcze sprawiają, że dłonie nienaturalnie zaciskają się w pięści. Agnieszka ma problem z wypowiadaniem słów. Mimo to dawno nie spotkałem tak optymistycznej osoby. Przepada za podróżami, uwielbia dyskoteki i kwiaty, które maluje od 26 lat. Jej olejne prace pokazywane były już w wielu miejscach. – Kocham kwiaty, bo są jak ludzie – każdy inny. Mają różne kształty i fascynujące kolory. Malowanie wyciąga z każdego dna, męczarni, choroby. Zapominam o bólu kręgosłupa i amoku dnia codziennego. Tracę głowę dla rzeczywistości, jakbym wchodziła w płótno jedynie ze swoimi radościami – opowiada.

W Polsce takich twórców jest około trzydzieściorga, w tym również dzieci. Od 30 lat gromadzą się oni wokół raciborskiego wydawnictwa AMUN, które sprzedaje reprodukcje prac Artystów Malujących Ustami i Nogami. Wśród nich są piękne kartki bożonarodzeniowe i noworoczne.