Nie przyjeżdżasz do Lourdes po cud, Eileen – mówi ksiądz Byrne do jednej z bohaterek filmu i dodaje: – Przychodzisz po siłę, żeby iść dalej, gdy nie ma cudu.

Jednak bohaterki „Klubu cudownych kobiet”, podobnie jak wielu innych wiernych, decydują się jechać do Lourdes licząc właśnie na cud. Każda ma jakiś problem, z którym nie może sobie poradzić. Wszystkie, z jednym wyjątkiem, są osobami wierzącymi. Najstarsza, Lily, zmaga się z poczuciem winy, Eileen znalazła guzek na piersi, ale nie ufa lekarzom, a najmłodsza z nich, Dolly, liczy na uzdrowienie swojego syna, który nie mówi od dziecka. Natomiast Chrissie, osoba raczej sceptyczna, przyjechała do miasteczka na pogrzeb matki i znalazła się w tym gronie z przypadku.

Akcja filmu Thaddeusa O’Sullivana rozgrywa się w Irlandii w 1967 roku, kiedy ks. Byrne, proboszcz lokalnej parafii, organizuje konkurs muzyczny, w którym główną nagrodą są bilety na wyjazd do Lourdes. Irlandzki ksiądz, co we współczesnym kinie raczej się nie zdarza, jest przedstawiony jako osoba empatyczna i wyrozumiała. Potrafi słuchać, rozumie rozterki kobiet i w sposób taktowny reaguje na ich czasem agresywne zachowania czy komentarze.

Początek filmu przybliża nam codzienność życia Irlandii lat 60. ubiegłego wieku, a także ówczesną rolę Kościoła w tej społeczności. Jednak to, co najważniejsze, rozgrywa się w Lourdes, gdzie powoli wyjaśniają się skomplikowane, obciążone traumatycznymi przeżyciami relacje pomiędzy kobietami. Wszystkie, z wyjątkiem Chrissie, prawdopodobnie po raz pierwszy wyjechały poza swoją rodzinną miejscowość, a zetknięcie z Lourdes konfrontuje ich wyobrażenia z realiami. Czy ich nadzieje na cudowne uzdrowienia fizyczne i duchowe zostaną wypełnione? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy, oglądając uważnie finałowe sceny filmu.

Klub cudownych kobiet, reż. Thaddeus O’Sullivan, wyk.: Laura Linney, Kathy Bates, Mark O’Halloran, Wielka Brytania/Irlandia 2023, w kinach od 20 października