Pierwszy przepis podaje List do Koryntian: „Odrobina kwasu całe ciasto zakwasza. Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem”. Zaczyn kwasowy znany był już w starożytności jako środek pozwalający na wyrośnięcie ciasta. Odrobinę ciasta zostawiano celowo do sfermentowania, a następnie wkładano do dużej masy ciasta, aby podnieść jej masę.

Święty Paweł nawiązuje jednak przede wszystkim do tej jedynej nocy, podczas której naród wybrany opuścił Egipt w takim pośpiechu, że nie zdołano zakwasić chleba. Na tę pamiątkę w czasie świąt paschalnych spożywano tylko chleb przaśny i w nocy z 13 na 14 nisan każdego roku usuwano chleb kwaszony, tak, by jego okruchy nie zanieczyszczały domu. Paweł, ustaliwszy na poziomie metafory składniki, przechodzi do sposobu przygotowania: „Tak przeto odprawiajmy nasze święto nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy”.

Drugi przepis na święta znajduje się w Liście do Kolosan: „Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi”. Szukać czy dążyć do tego, co w górze, było zwrotem znanym ówczesnym rabinom i nie oznaczało nic innego jak dążenie do nieba, czyli do Boga. Może jest tu jakaś daleka paralela z Platońską metaforą jaskini, gdzie widzialne cienie są tylko odbiciem prawdziwego świata idei. Bliżej zapewne Pawłowi do żydowskich pisarzy apokaliptycznych, którzy rozróżniali obszar niebieski i ziemski, podkreślając czystość Boskich sfer na wyżynach niebios.

A już najprawdopodobniej św. Paweł nawiązuje do żydowskich mistyków w Kolosach, którzy stanowili prawdziwe zagrożenie, twierdząc, iż do wyższych sfer niebios dochodzi się przez mistyczne doświadczenie (por. Kol 2,18). Przepis Pawła jest inny. Skoro Chrystus zasiadł po prawicy Boga i znajduje się w niebie, trzeba szukać Go i dążyć do Niego. „Pójdź za mną”, skierowane do chrześcijan za ziemskiego życia Jezusa, nie kończy się na krzyżu. Skończy się dopiero po prawicy Ojca.

Dwa świąteczne przepisy św. Pawła są dosyć łatwe w przygotowaniu: odrzucić złość i przewrotność oraz kierować myśli i serca w stronę Jezusa. Przy takim posiłku święta będą na pewno udane, czyli po prostu smaczne.