W barwnych korowodach, które tworzą lokalne bractwa, niesione lub ciągnione są ogromne platformy, nazywane pasos. Na nich znajdują się figury, najczęściej Chrystusa lub Matki Bożej.

W wywiadzie udzielonym KAI Conrado Moreno, Polak hiszpańskiego pochodzenia podkreślił, że procesje te są wzruszającym i głębokim przeżyciem. W małym miasteczku, w którym mieszka jego babcia, z kościoła wynoszona jest bardzo skromna, malutka figura Matki Boskiej. Podczas procesji całe miasteczko śpiewa tę samą pieśń. Moreno przyznaje jednak, że gdy się widzi tego typu wydarzenie po raz pierwszy, można odnieść wrażenie, że bierze się udział w jakiejś fieście, w czasie której ludzie się bawią.

Procesje Wielkiego Tygodnia organizowane są w wielu miastach hiszpańskich od Niedzieli Palmowej aż do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Te najbardziej znane odbywają się w stolicy Andaluzji Sewilli. Na ulice miasta wychodzi wówczas 59 bractw, niosąc swoje pasos. Towarzyszą im tysiące pokutników, tzw. nazarenos, w charakterystycznych kapturach. Ważne miejsce zajmują costaleros, którzy niosą na barkach, nieraz przez kilkanaście godzin, naturalnej wielkości sceny Męki Pańskiej.

Obchody wielkopostne w Hiszpanii są wyjątkowo widowiskowe. Składają się na nie obyczaje - niektóre pochodzące jeszcze z czasów pogańskich - teatr i liturgia. Obchody pozostają niezmienione od kilkuset lat.