Przypomina nam, że życie chrześcijańskie jest „drogą” do przebycia, a jej istota polega na osobie Chrystusa, aby go spotkać, przyjąć i pójść za Nim. Jezus bowiem mówi nam: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23).

Dzięki liturgii jesteśmy prowadzeni, aby przemierzać tę drogę razem z Panem, aby przeżyć na nowo wydarzenia, które dały nam zbawienie, ale nie jako zwykłe wspomnienie. Kluczowym słowem, które pojawia się często w liturgii, jest słowo „dzisiaj”. Należy je rozumieć w znaczeniu pierwotnym i konkretnym.

Dzisiaj Bóg objawia swoje prawo i dziś daje nam wybór między dobrem a złem, dziś „bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15); dziś Chrystus umarł na Kalwarii i zmartwychwstał, wstąpił do nieba i zasiada po prawicy Ojca; dziś dał nam Ducha Świętego.

Katecheza w Środę Popielcową,
9 marca 2011