Gdy kiedyś wczytywałam się w pięć dowodów na istnienie Boga sformułowanych przez św. Tomasza z Akwinu, uderzało mnie jedno: że są mocno intelektualne. Na co dzień bardziej przemawia do mnie jednak prostota Ewangelii. I wiara apostołów oraz męczenników, którzy oddawali życie w sposób po ludzku niemożliwy, pełen męstwa, bez złorzeczenia czy chęci odwetu, tak że zaskakiwało to pogan i stanowiło dla nich dowód prawdziwości wiary chrześcijańskiej. Święty Paweł pisał, że krzyż Chrystusa jest głupstwem dla pogan, ale okazuje się, że cierpienie, upokorzenie, ofiara, po Bożemu pojęte i przyjęte, mogą mieć wartość także w oczach ludzi.

Z przejęciem czytam dane o religijności doświadczonych wojną Ukraińców, o tym, że cierpienie prowadzi ich do Boga. Z opublikowanego ostatnio w Kijowie ogólnokrajowego raportu Centrum im. Razumkowa wynika bowiem, że w roku 2022 liczba wierzących w Ukrainie wzrosła (do 74,1 proc.), zmniejszyła się liczba wahających się między wiarą a niewiarą (do 12,2 proc.) i spadła liczba niewierzących (do 4,8 proc.). Ukraińcy coraz mocniej szukają światła wiary. Arcybiskup Światosław Szewczuk podkreśla, że do kościołów i cerkwi zaczynają przychodzić niemal wszyscy, także do tej pory wątpiący, nieochrzczeni. Dotyczy to także żołnierzy. Zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego w książce „Bóg nie opuścił Ukrainy” wspomina słowa, jakie skierował do niego wysokiej rangi wojskowy: „Proszę mieć pewność, że na froncie nie ma ateistów!” (jest to wywiad rzeka, który przeprowadził Krzysztof Tomasik).

Arcybiskup Szewczuk często odwiedza rannych żołnierzy. „Kiedy widzą, że przychodzi do nich kapłan, czują, że to świadek jakiejś innej rzeczywistości, że oni na tym swoim łożu boleści nie zostali zapomniani przez Pana Boga”. O co najczęściej proszą? Przede wszystkim o modlitwę, która „staje się wówczas potężną siłą! Modlitwa łamie żelazo – mówią ludzie”.

Czy cierpienie może być dowodem na istnienie Boga? W dodatku cierpienie niezawinione? Odpowiedzią może być jedynie wielkopostna tajemnica krzyża Chrystusa, który kruszy nawet najtwardsze serca. Jak śpiewamy w Gorzkich Żalach: „Na ból Męki Chrystusowej żal przejmuje bez wymowy. Uderz, Jezu, bez odwłoki w twarde serc naszych opoki!”.•