Seamus Heaney, Przejrzysta pogoda, Znak, Kraków 2009 s. 252
Seamus Heaney, Przejrzysta pogoda, Znak, Kraków 2009 s. 252
Tytuł wyboru wierszy Seamusa Heaneya Przejrzysta pogoda jest znakomitym streszczeniem tego, co znajdziemy w książce. Bo poprzez te wiersze irlandzkiego noblisty świat staje się przejrzystszy, bardziej zrozumiały.
Czytelnik odkrywa istotę ludzkich zachowań, towarzyszące im podteksty, a poprzez to – prawdę o sobie. Heaney pisze o dzieciństwie, wsi, najbliższych z taką miłością, że aż czasem, jak w wierszu „Mężczyzna i chłopiec”, trzeba tej euforii „przykrócić cugli”.
Autor z namaszczeniem celebruje „błogosławioną przyziemność”, ale zauważa też, że konieczne jest nabranie dystansu do własnego zachwytu. Ten temat powraca w wielu tekstach.
Warto sięgać do tych wierszy, bo to świetny przykład nienachalnej poezji metafizycznej, a nawet – rzec można – religijnej; niosącej wiarę w sens i wielkość najdrobniejszych ludzkich działań.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.