Ale wiocha! – słyszę co chwilę. To określenie zabarwione negatywnie. Nie dla Krzysztofa Czyżewskie-go. Sam osiadł przed laty w Sejnach, miasteczku-tyglu kultur i religii. Po jego uliczkach chodzili Polacy, Niemcy, Litwini, Żydzi, Cyganie, staroobrzędowcy…

„Odwiedziłem znajomych w dalekiej prowincji, pomiędzy Rumunią i Bułgarią. Odbudowywali port, zrujnowany jak wiele innych pokładów życia tego pogranicza” – rozpoczyna jedną z opowieści książki Linia powrotu.

Przeczytamy o Miłoszu, ze wzruszeniem odwiedzającym dworek w Kranogrudzie, o zabitych dechami wsiach Bukowiny, o Czerniowcach, zapomnianej metropolii monarchii habsburskiej, o duchowości Wilna, tętniącej życiem Bośni. Czytajcie. Niebawem tego świata nie będzie.