Dobrze się więc stało, że w serii jezuickiego Wydawnictwa WAM „Wielcy ludzie Kościoła” ukazała się popularna biografia Piusa XII, napisana przez księdza Kazimierza Panusia. Znajdujemy w niej nie tylko podstawowe fakty o życiu Eugenia Pacellego, ale także obszerne omówienie wielu najważniejszych chwil jego niezwykle trudnego, ale zarazem bardzo ważnego dla Kościoła pontyfikatu.

Co warto podkreślić, autor książki, choć nie ukrywa szacunku i podziwu dla Piusa XII, stawia także pytania o jego wybory i decyzje, które były i są nadal przedmiotem wielu kontrowersji. Jednak, co najważniejsze, ukazuje nam tego sługę Bożego nie tylko jako męża stanu. Oczywiście sprawy polityczne zajmują w tej książce wiele miejsca, podobnie jak omówienie złożonego historycznego kontekstu decyzji Piusa XII w czasie, kiedy trudno było osiągnąć jakieś dobro, a można było jedynie liczyć na to, że nie dokona się większe zło.

Jednocześnie ksiądz Panuś przedstawia inne, chyba zupełnie nieznane, oblicze papieża – człowieka wielkiej kontemplacji i modlitwy, niezwykle trafnie wyczuwającego ducha epoki, w której przyszło mu żyć, i potrzebę zmian w samym Kościele. Dlatego tak ważne są rozdziały książki, które opisują podjętą przez Piusa XII reformę Kurii Rzymskiej, działania papieża na rzecz misji i ruchu ekumenicznego, wreszcie pierwsze inicjatywy w sprawie zwołania soboru powszechnego, które podjął jego następca Jan XXIII.