Konfrontacja z rzeczywistością chorego umysłu Triny wymaga od Keri rezygnacji z ambicji posiadania idealnie pięknego i mądrego dziecka, które może coś osiągnąć w świecie, gdzie „równość rasowa” okazuje się hasłem ze słownika wyrazów obcych.

Troska o dobro córki każe jej wybierać między zgodnym z prawem, ale niedającym efektów 72-godzinnym leczeniem, a natychmiastową stałą opieką – wbrew prawu i woli pełnoletniego dziecka. Podwójne życie mojej córki jest książką o dorastaniu do trudnej miłości, a także o roli rodziny i bliskich w przezwyciężaniu kryzysów.