Przed takim problemem staje bohater genialnej komedii Harolda Ramisa – zgorzkniały i arogancki prezenter pogody, który przyjeżdża do prowincjonalnego Punxsutawney zrelacjonować święto nadejścia wiosny.

Zmuszony do pozostania w miasteczku na noc, marzy o możliwie szybkim powrocie do Filadelfii. Nazajutrz budzi go jednak zapamiętany z poprzedniego ranka radiowy przebój, a kolejne wydarzenia układają się według znanego scenariusza.

Oporny reporter będzie potrzebował jeszcze wielu odsłon Dnia Świstaka, zanim przestanie myśleć wyłącznie o sobie i zmieni nastawienie do świata i ludzi. Tryskający humorem film o malkontenctwie, miłości i Bożej pedagogice ogląda się z przyjemnością nawet za entym razem. Fabuła zobowiązuje.