Ecce Cor Meum (Oto serce moje) to czwarta klasyczna kompozycja w dorobku McCartneya. Magdalen College, słynna akademia muzyczna w Oxfordzie, zaproponowała napisanie takiego utworu na chór, aby mogli go śpiewać uczniowie na całym świecie.

Jako punkt odniesienia wskazała na najwyższą półkę – „Mesjasza” Haendla. Paul i Linda McCartneyowie zapaleni pomysłem razem rozpoczęli pracę nad oratorium. Niedługo potem, po śmierci żony, muzyk zdecydował się pójść w nowym kierunku.

Smutek po stracie przejmująco oddaje krótki instrumentalny Interlude (Lament). Melancholijne tematy pojawiają się zresztą w całym utworze, przełamując mocne partie chóru, w których język angielski przeplata się z łaciną. Nad całością unosi się wzruszający sopran Kate Royal.

W czteroczęściowej ścianie klasycznego brzmienia odnaleźć dają się też motywy przywołujące McCartneya z wcześniejszych popularnych nagrań. Sir Paul – od niedawna prezenter w brytyjskim radiu Classic FM – stworzył dzieło, przy którym warto zatrzymać się na dłużej. Z pewnością jednak ma on jeszcze wiele do udowodnienia.