Myślę, że jedną z przyczyn tej stabilności jest fakt, że religijność Polaków jest prawdziwa. Jej wyrazem były zachowania obserwowane po śmierci Papieża. Jej prawdziwość potwierdza odporność na wszelkie zawirowania medialno-kościelne, których nie zabrakło w ostatnim czasie. Ataki na Kościół nie przynoszą ujemnego skutku.

Rodzi się pytanie, czy religijność nie spadnie, gdy wzrośnie zamożność Polaków. Widzimy w innych krajach, że takie zjawisko ma miejsce. Myślę, że tu bardzo wiele zależy od duszpasterstwa. Dobre wyniki trzeba równocześnie potraktować jako wyzwanie duszpasterskie. Księża powinni w jeszcze większym stopniu iść do młodzieży, kształtować elitę, która nie będzie nastawiona tylko na pieniądze, ale spojrzy na świat szerzej.

Trzeba również zauważyć pewne niekonsekwencje i rozbieżności pomiędzy deklaracjami polskich katolików a ich postawami. Jedna dotyczy praktyk – wierzę, ale nie praktykuję. Druga moralności – wierzę, ale nie akceptuję katolickich zasad. Myślę, że potrzeba w Polsce wychowania do większej konsekwencji życiowej.