To prorocze przesłanie skierowane do całej ludzkości, w szczególny sposób do najuboższych, w tym przypadku najbiedniejszych w radość! Myślimy o naszych braciach i siostrach, którzy szczególnie na Bliskim Wschodzie, w niektórych częściach Afryki i w innych stronach świata przeżywają dramat wojny. Jaką radość mogą przeżywać? Jakie będzie ich Boże Narodzenie?

Myślimy o tak wielu chorych i o osobach samotnych, które, poza tym, że na ciele, dotknięte są także na duszy, gdyż nierzadko czują się opuszczone: jak dzielić z nimi radość, by uszanować także ich cierpienie? Ale myślimy także o tych – zwłaszcza młodych – którzy zatracili sens autentycznej radości i na próżno szukają jej tam, gdzie nie można jej znaleźć: w rozpaczliwej pogoni za samopotwierdzeniem i sukcesem.

„Anioł Pański”, 17 grudnia 2006