Pan opiera się jej natarczywym prośbom i zdaje się nie ustępować nawet samym uczniom, którzy wstawiają się za nią, jak to opisuje ewangelista Mateusz. W końcu jednak, w obliczu wytrwałości i pokory tej nieznajomej kobiety, Jezus zgadza się: „O niewiasto, wielka jest wiara twoja; niech ci się stanie, jak chcesz” (por. Mt 15,21–28).

Tę skromną kobietę Jezus wskazał jako wzór niezłomnej wiary. Jej natarczywa prośba o pomoc, skierowana do Chrystusa, stanowi dla nas zachętę, byśmy nie upadali nigdy na duchu i nie rozpaczali nawet wśród najcięższych prób życia. Pan nie zamyka oczu na potrzeby swoich dzieci, a jeśli czasami wydaje się nieczuły na ich prośby, czyni to tylko po to, aby wystawić je na próbę i by zahartować ich wiarę.

Oto świadectwo świętych, oto w szczególności świadectwo męczenników, w jeszcze ściślejszy sposób złączonych z odkupieńczą ofiarą Chrystusa.