Psalm 89 głosi: „Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie,” a i my dziś po wieczornej wieczerzy zaśpiewamy pełni radości „Gloria In excelsis Deo”. Jest to radość z tego, że Syn Boży przyszedł do nas. Radość z tego, że Bóg sam zstąpił na ziemię. Radość z tego, że od tego momentu jesteśmy zbawieni. 

Dziś w otoczeniu bliskich, przy ciepłym blasku choinki, w oczekiwaniu na prezenty jest o tą radość pewnie nieco łatwiej. Ale przecież św. Paweł powtarzał „Zawsze się radujcie” (1 Tes 5,16) Tzn. nie tylko wtedy kiedy jest nam przyjemnie, ale nawet w tych najtrudniejszych chwilach. Nie tylko wtedy kiedy „cuda Twoje, Panie” są dla nas łatwo dostrzegalne, ale również wtedy gdy przysłoni je szara codzienność. 

Niech śpiew psalmisty i słowa Apostoła będą dla nas drogowskazem. Niech radość, którą rozbudzi w naszych sercach przyjście Dzieciątka Jezus, płonie jeszcze długi czas po świątecznych dniach. Niech to „Zawsze się radujcie” podpowiada nam, że w sercu każdego chrześcijanina Boże Narodzenie może być codziennie. 

Czytaj: PSALM 89

Adwent jest czasem oczekiwania na dni, w których wspominamy Narodzenie Chrystusa, ale przede wszystkim oczekiwania na Jego powtórne przyjście. W tym roku do adwentowej refleksji włączamy psalmy. W cyklu „PS Oczekuj” dziennikarze „Gościa” rozważają słowa kolejnych psalmów z liturgii.

Zobacz poprzednie rozważania: PS Oczekuj