Posługa jest dla mnie światłem

Dla mojej mamy było niepojęte, że taki cywil chodzi z Komunią Świętą. I to jeszcze jej zięć. Ale gdy zachorowała i nie mogła pójść do kościoła, sama zagadywała Antosia: „Przyjdziesz do mnie jutro? Przyjdź".

1193 to liczba podsumowująca ubiegły rok. 1193 razy piekarscy szafarze pukali do mieszkania samotnej i chorej osoby, aby dzielić się z nią radością wiary i Ciałem Pańskim.
- Nasza wizyta to dla niektórych chorych jedyne odwiedziny w ciągu tygodnia - mówi Stanisław Lupa. – Dlatego zawsze staramy się zamienić z nimi parę słów. Nawet gdy się bardzo śpieszymy. Czasem też, gdy coś trzeba dla nich załatwić, odwiedzamy ich w tygodniu. To często prosta pomoc – nastawienie radia czy telewizora, przyniesienie z poczty listu. I wysłuchanie tego, co chorzy chcą opowiedzieć.

Chodzę z balkonikiem tylko po mieszkaniu, a na dodatek straciłam wzrok. Zostało mi więc radio i ewentualne wizyty. Jak ja lubiłam czytać! Niedziela jest szczególnie świąteczna, bo nastawiam sobie radio, by posłuchać transmisji Mszy św., a szafarz najczęściej przychodzi w jej trakcie. To jest prawie tak, jakbym była w kościele. -opowiada MAGDALENA MORAWSKA

Kontemplacja konsekrowanych wskazuje inny sposób na życie - Milczenie bywa trudne

Rozumiemy problemy świata, rozumiemy cierpienia ludzi, dlatego chcemy pomagać modlitwą - mówią rybnickie wizytki.
- Ale ja wam współczuję - powiedział mężczyzna w kierunku kraty. Kobieta stojąca po drugiej stronie odparła:
- Ależ ja też panu współczuję. Jestem w klasztorze szczęśliwa.

Siostry rozmawiają przez niewielką kratę z przychodzącymi do klasztoru osobami. Ludzie garną się do nich, bo wiedzą, że siostry przyjmą intencję i na pewno będą się modliły. A intencje są najzwyczajniejsze. Za syna, by przestał pić. Za córkę, która tak się zmieniła, że nie można jej poznać, a cóż dopiero porozmawiać z nią. Ludzie przynoszą do klasztoru swoje kłopoty, problemy, czasem marzenia. I siostry się modlą.

Arcybiskup Damian Zimoń w liście na dzisiejszą niedzielę (30 stycznia) zachęca nas do modlitwy za osoby konsekrowane i do wspierania ich posługi. Prosi też o refleksję nad naszym chrześcijańskim przeżywaniem Chrystusowej rady czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Obchodzony 2 lutego IX Światowy Dzień Życia Konsekrowanego jest do takiej refleksji znakomitą okazją.