Jako człowiek jestem stworzeniem, które w swojej istocie ma zakodowaną chęć rozwoju, poznawania prawdy i szukania odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Człowiek to również istota, którą cechuje często brak cierpliwości w dochodzeniu do prawdy, w tym tej najtrudniejszej z prawd – Prawdy Objawionej.

Niejednokrotnie brakuje mi cnoty cierpliwości – chcę poznać całą prawdę tu i teraz. Jeśli się nie udaje, czasem przychodzą zniechęcenie i rezygnacja. Z własnego doświadczenia wiem, że wystarczy zaufać Bogu i wierzyć, że prawda, której nie jesteśmy zdolni udźwignąć, zostanie nam objawiona, gdy w oczach Boga będziemy odpowiednio przygotowani.

Nie wszystko nam, stworzeniom Bożym, zostanie w pełni objawione tu, na ziemi, bo w konsekwencji nasza wiara przekształciłaby się w wiedzę. Bóg jest Miłością i trzeba wierzyć, że w każdej dziedzinie życia zsyła w swej miłości tyle, ile człowiek jest zdolny udźwignąć.