Podeszliśmy bliżej prezbiterium, a wtedy okazało się, że właśnie odbywa się tam niezwykła uroczystość. Oto kilkuletni Ondrusz i jego młodsza siostrzyczka Veronika otrzymają za chwilę chrzest.

Postanowiliśmy zostać. Gdy młody dominikanin pytał rodziców, o co proszą dla swoich dzieci, a oni odpowiedzieli: „o chrzest”, miałam wrażenie, że wszyscy uczestniczymy w autentycznej scenie z Dziejów Apostolskich, że słowa: „będziecie moimi świadkami” w tym momencie stają się rzeczywistością.

Czułam żywą obecność Świętej Trójcy pośród nas. Nie pamiętam, kiedy towarzyszyły mi tak silne emocje podczas liturgicznej ceremonii. Przed oczami miałam obraz rozradowanego Jezusa, który wstępuje do nieba w orszaku aniołów. A ja, w tej radosnej ciszy towarzyszącej uroczystości obchodzonej przez czeską rodzinę, czułam się prawie wniebowzięta!