18 lutego
Poniedziałek – dzień powszedni
I modliłem się do Pana, Boga mojego, wyznawałem i mówiłem: (...) Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość...!
Zadziwiające: ludzie prawdziwie pobożni przychodzą do Boga ze wszystkim, nie zapominając, że nawet wyznanie grzechów jest modlitwą.
Dn 9,4–10; Ps 79; Łk 6,36–38, II tydzień psałterza

19 lutego
Wtorek – dzień powszedni
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
Czy trzeba stać się najlepszym, by nauczyć się służyć? Czy dopiero ten, kto zdobędzie szczyty, może sięgnąć po posługiwanie? Czy nagrodą za doskonałość jest to, że możemy ją komuś ofiarować?
Iz 1,10.16–20; Ps 50; Mt 23,1–12

20 lutego
Środa – dzień powszedni
Usłysz mnie, Panie, i słuchaj głosu moich przeciwników!
Bóg widzi tych, którzy odnotowują z satysfakcją, że nie pomylili się, źle mnie oceniając. Patrzy na świadków poniesionej przeze mnie klęski. Bóg widzi także mnie – kiedy wyliczam cudze pomyłki; kiedy obserwuję upadek bliźniego.
Jr 18,18–20; Ps 31; Mt 20,17–28

21 lutego
Czwartek – dzień powszedni
Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął...
To nie bogactwo odróżnia dobrych od złych, ale brak miłosierdzia. To nie bieda wywyższa, lecz pokora. To nie cierpienie uszlachetnia, lecz sposób, w jaki umiemy je znosić.
Jr 17,5–10; Ps 1; Łk 16,19–31

22 lutego
Piątek – święto Katedry św. Piotra Apostoła
A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.
Stawać przed Bogiem i mówić wiele... ale nie powiedzieć nic wiążącego. Być w Kościele... i być konsekwentnym we własnej niekonsekwencji. Postępować „jak wszyscy”, wybierać „nie gorzej niż inni”. Nigdy nie „usłyszeć” pytania: „A TY za kogo mnie uważasz?”.
1 P 5,1–4; Ps 23 Mt 16,13–19

23 lutego
Sobota – wspomnienie bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego
Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy.
Policzek dla naszej dumy: znowu potrzebujemy litości. Niepokojące pytanie: jak wiele trzeba w nas dzisiaj zetrzeć na proch? Miara nawrócenia: odległość między nami a grzechem.
Mi 7,14–15.18–20; Ps 103; Łk 15,1–3.11–32