Kalendarz Liturgiczny

Piotr Sacha

|

GN 06/2008

publikacja 06.02.2008 11:31

11 lutego
Poniedziałek – dzień powszedni

Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan Bóg wasz!
To poprzeczka nie do przeskoczenia – załamuję ręce po tym, jak przez cały długi dzień próbowałem „osiągnąć świętość” i wykonać 100 proc. chrześcijańskiej normy, jaką sam sobie narzuciłem. Miałem skomplikowany plan. Prosta wizja świata Matki Teresy z Kalkuty była jego przeciwieństwem. „Jeśli życie nie jest przeżyte dla innych, nie warto żyć” – mawiała. Bezustannie czerpała ze źródła szepczącego jej: „Bądź świętą, bo Ja jestem święty”.
Kpł 19, 1–2,11–18; Ps 19; Mt 25, 31–46, I tydzień psałterza

12 lutego
Wtorek – dzień powszedni

Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie.
Nigdy nie zapomnę tej krótkiej, sylabizowanej modlitwy, którą odmówiłem wspólnie z Maciejem, autystycznym mężczyzną dotkniętym głębokim upośledzeniem umysłowym. W ciszy jak makiem zasiał niemal słyszeliśmy oddech Boga. To właśnie wtedy przekonałem się na własnej skórze, czym jest modlitwa serca.
Iz 55, 10–11; Ps 34; Mt 6,7–15

13 lutego
Środa – dzień powszedni

Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele.
Środa Popielcowa za nami. Ciężko zejść z tronu, zwłaszcza prosto w popiół. Tron stwarza liczne możliwości, dzięki którym mógłbym pomagać innym – szukam usprawiedliwienia. To szlachetne przesłanki wiążą mnie z tym szlachetnym meblem. Dlaczego jednak rezultaty moich poczynań są tak znikome? Kiedy Chrystus zrobił dla mnie najwięcej? Gdy już nic nie mógł uczynić, umierając na krzyżu. Potęga bezsilności. Królestwo nie z tego świata.
Jon 3,1–10; Ps 51; Łk 11,29–32

14 lutego
Czwartek – święto Świętych Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa, patronów Europy

Radowali się i wielbili słowo Pańskie.
Jest ktoś, kto obiecuje życie wieczne. Dobra Nowina dociera do mnie od czasu, gdy byłem dzieckiem. Wiadomość z ostatniej chwili, która nigdy nie straci na aktualności, pozwala oszaleć z radości już po pierwszym wersecie.
Dz 13,46–49; Ps 117; Łk 10,1–9

15 lutego
Piątek – dzień powszedni

Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim.
„…jako i my odpuszczamy naszym winowajcom” – mówiłem to tysiące razy. Nigdy nie powiedziałem „jako i my odpuszczaliśmy” lub „jako i my odpuścimy”. Wciąż uczę się, że z pojednaniem nie można zwlekać. Natychmiastowe działanie daje gwarancję dobrych relacji nie tylko z bratem, ale również z samym sobą. Gwarancję bezterminową.
Ez 18,21–28; Ps 130; Mt 5,20–26

16 lutego
Sobota – dzień powszedni

I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Mijasz kogoś, kto najchętniej podłożyłby ci nogę, aby cię upokorzyć? Pozdrów go. To może być doskonała okazja, aby stać się prawdziwą gwiazdą. Tzn. mrugającym światełkiem dla tych, którzy kroczą w ciemności.
Pwt 26, 16–19; Ps 119; Mt 5,43–48

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.