Oto w ludzkie dzieje wkracza Bóg, któremu nie jest obojętne, że jest nam źle: cierpimy, chorujemy, doznajemy niedostatku. W tej krótkiej ewangelicznej perykopie dostrzec możemy, jak w działalności Jezusa wypełnia się zapowiedź Izajasza o mającym nadejść Mesjaszu.

Widzimy także, jak bardzo obecność Jezusa zmieniała życie Jemu współczesnych. Pytanie Jana Chrzciciela: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?” ma wymiar ponadczasowy. Domaga się również od nas zajęcia jednoznacznego stanowiska wobec Jezusa Chrystusa. Wszak On dziś i na wieki jest Lekarzem i Lekarstwem, On karmi, ale i sam jest Pokarmem.

Także dzisiaj Jezus oczyszcza, daje życie; jest Dobrą Nowiną dla ubogich. Spotkanie z Jezusem pozostawia trwały ślad w głębi naszego jestestwa. Później nic już nie jest takie samo. Pokorne umniejszenie Jana Chrzciciela, największego przecież „wśród narodzonych z niewiast”, jeszcze bardziej podkreśla wyjątkowość Jezusa i mesjański charakter Jego posłannictwa.