24 września
Poniedziałek – dzień powszedni
Powstali… każdy, którego ducha Bóg pobudził, aby ruszył w drogę zbudować dom Pana znajdujący się w Jerozolimie.
W kościele zapadł mrok. Zatopieni w ciemności ludzie zapalali świece, stając się źródłem rozchodzącego się blasku. Ten typowy dla wielkosobotniej liturgii obrazek tym razem pomógł mi zrozumieć, jak wielki nosimy arsenał dobra. Nawet w mroku możemy oświetlić życie innych. Pobudzeni przez Boga stawiamy pierwszy krok, potem kolejny, ruszając we właściwą drogę. Odwagi! – szepnąłem do siebie.
Ezd 1,1–6; Ps 126; Łk 8,16–18, I tydzień psałterza

25 września
Wtorek – wspomnienie bł. Władysława z Gielniowa, prezbitera
Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu.
IV wiek. Egipt. Jeden z ojców pustyni wspomina przyjaciela: „Abba Piotr? Był człowiekiem, który codziennie zaczynał od początku”. Bóg czeka z otwartymi ramionami 24 godziny na dobę. Nie ukrywa się. Pokorny król każdego dnia zaprasza na ucztę do swojego domu. Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
Ezd 6,7–8.12b.14–20; Ps 122; Łk 8,19–21

26 września
Środa – wspomnienie dowolne śś. Kosmy i Damiana, męczenników
Boże mój! Bardzo się wstydzę, Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze urosły powyżej głowy, a wina nasza wzbiła się do nieba.
Głęboko zakorzeniony grzech może wywołać poczucie winy sięgające aż do nieba, czyli najdalej jak to tylko możliwe. Porwać się na szczerość wobec Boga to dobry początek. Rozmowa bliskich osób, nawet pełna bólu i łez, to pierwszy stopień ku pojednaniu.
Ezd 9,5–9; Ps: Tb 13,2–4.7–9; Łk 9,1–6

27 września
Czwartek – wspomnienie św. Wincentego Paulo, prezbitera
Siejecie wiele, lecz plon macie lichy.
Rada Marka Twaina z serii „żyj tak, aby…”: „Starajmy się żyć tak, aby w dniu naszej śmierci nawet przedsiębiorstwu pogrzebowemu było przykro”. Chcę być lubiany, uznawany za wartościowego, chcę wzbudzać szacunek, a nawet podziw. Sieję wiele, kręcąc się wokół własnej osi. Do głowy mi nie przyjdzie, by ruszyć się z miejsca, wyjść z twardej skorupy. Potrzeba gleby żyznej, by ziarno wydało plon.
Ag 1,1–8; Ps 149; Łk 9,7–9

28 września
Piątek – wspomnienie św. Wacława, męczennika
Do pracy! Bo Ja jestem z wami, mówi Pan Zastępów.
Wszechmocny Bóg schodzi tak nisko, że towarzyszy człowiekowi w najbardziej żmudnych czynnościach. Jednocześnie dzieli się z nim czymś nadzwyczajnym – umiejętnością tworzenia. Twórczość nie jest tylko domeną elit. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie – mówi Pan.
Ag 15b–2,9; Ps 43; Łk 9,18–22

29 września
Sobota – święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała
Powierzono mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki.
Greckie słowo douleuo, czyli służyć, dokładnie oznacza „być przywiązanym do nauczyciela”. Przywiązać się do Chrystusa to zarazem przywiązać się do ubogiego, samotnego, chorego, zabłąkanego. Czego można się nauczyć, przebywając wśród ludzi powszechnie uważanych za przegranych? Może właśnie tego, jak się zwycięża?
Dn 7,9–10.13–14 (Ap 12,7–12a); Ps 138; J 1,47–51