10 września
Poniedziałek – dzień powszedni
W Nim wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte.
Przychodzą spóźnieni, siadają, czoła opierają o blat ławki, chcą tak przetrwać kilka godzin. Nie prowadzą zeszytów, nie przynoszą książek, w uszy mają wetknięte słuchawki... Pytają: Po co? Do czego to się przyda? Daje wolność – mówię, choć wiem, że ich nie przekonam. Potem myślę: pytanie nie jest złe; szkoda sił na wędrówkę donikąd. Wszyscy godzimy się szukać jedynie wtedy, kiedy mamy nadzieję.
Kol 1,24–2,3; Ps 62; Łk 6,6–11, III tydzień psałterza

11 września
Wtorek – dzień powszedni
Tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie…
Wiara nie może być jak ubranko, okrycie, które – owszem – czasem chroni przed zimnem, czasem zdobi, ale zawsze jest czymś zewnętrznym, co się zużywa, nudzi, przestaje być potrzebne, wygodne, co zawsze można zmienić. Paweł uczy, żeby wiara krążyła w naszym krwiobiegu, żeby przenikała nasze ciało, żeby była podstawą każdego czynu, słowa, decyzji. Żebyśmy już bez niej nie potrafili żyć. Żebyśmy czuli, że bez Jezusa umieramy.
Kol 2,6–15; Ps 145; Łk 6,12–19

12 września
Środa – wspomnienie dowolne Najświętszego Imienia Maryi
Szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga.
Wiedział, że ma Ojca. I wiedział, że jest z tą wiedzą samotny. Tłumaczył wytrwale, choć nawet ci, którzy wydawali się coś rozumieć, potem odchodzili albo zadawali pytania, które zdradzały, że wciąż są daleko. Kochał ich jednak i było mu ich żal: gdyby wierzyli, byliby szczęśliwsi, wiedział to. Bali się, że chce od nich zbyt wiele. A pragnął tylko tyle – na zawsze podarować światu Ojca.
Kol 3,1–11; Ps 145; Łk 6,20–26

13 września
Czwartek – wspomnienie św. Jana Chryzostoma, biskupa i męczennika
A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy.
Pokój ma jakiś związek z odwagą. Czujemy pokój wtedy, kiedy się nie boimy. Niepokój wynika ze strachu – przed sobą, przed ludźmi, przed Bogiem. Chrystus uczy, że nie musimy się bać Boga, bo kocha do końca; nie musimy się bać ludzi, bo bez Boga nie mają żadnej władzy, nie musimy się bać siebie, bo Bóg jest większy od sądów naszego serca.
Kol 3,12–17; Ps 150; Łk 6,27–38

14 września
Piątek – święto Podwyższenia Krzyża Świętego
Każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu.
Zło było wszędzie, pętało ich nogi; jad był palący i wielu pomarło. Walczyli, jak umieli, o życie. Nowe odkrycia medycyny dawały chwilowe poczucie zwycięstwa. Prędzej czy później wszyscy jednak umierali; nikt się nie wymknął. Zrozumieli, że nie ocaleją. Podnieśli oczy ku Bogu. Był inny niż myśleli; miał rany i patrzył na nich z miłością.
Lb 21,4b–9; Ps 78; J 3,13–17

15 września
Sobota – wspomnienie Matki Bożej Bolesnej
I został wysłuchany dzięki swej uległości.
Być uległym: pytać o drogę, a usłyszeć wezwanie; prosić o zdrowie, a przyjąć przebaczenie; szukać szczęścia, więc zmienić całe życie na trudniejsze; być o krok od doskonałości, a musieć wszystko zostawić; pragnąć kochać i być gotowym na śmierć; ufać Bogu, stojąc pod krzyżem...
Hbr 5,7–9; Ps 31; J 19,25–27