19 marca
Poniedziałek – Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca NMP
To mówi Pan: Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie?
Czasem, by odpowiedzieć Bogu, trzeba nam większej pokory: otwartości Dawida, zgody, by Bóg sam wybrał czas i sposób przyjścia do nas. Niekiedy, przeciwnie, trzeba odrzucić fałszywą skromność, która tuszuje nasze duchowe lenistwo – zaufać Bogu jak Salomon i przystąpić do pracy.
2 Sm 7,4–5.12–14.16; Ps 89; Rz 4,13.16–18.22; Mt 1,16.18–21.24a (Łk 2,41–51a), IV tydzień psałterza

20 marca
Wtorek – dzień powszedni
A oto wypływała woda spod progu świątyni… Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostaną przy życiu…
Woda ożywia, daje pokarm, obmywa, uzdrawia. Opis źródła wypływającego spod progu świątyni, miejsca Bożej obecności, wzywa do tego właśnie: przychodzić tam, aby zaspokoić głód, oczyścić się, odzyskać siły. Przychodzić, aby żyć.
Ez 47,1–9.12; Ps 46; J 5,1–3.5–16

21 marca
Środa – dzień powszedni
Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.
Ci, od których oczekujemy miłości; ci, którzy powinni być dla nas dobrzy; ci, na których chcielibyśmy się oprzeć – mogą zawieść. Także my możemy zawieść tych, którym winniśmy miłość, pomoc, szacunek. Bóg jest inny. To dobra nowina: Bóg jest inny! On nie odstąpi od nas, nie porzuci nas, On się nie zachwieje.
Iz 49,8–15; Ps 145; J 5,17–30

22 marca
Czwartek – dzień powszedni
Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Zostaw Mnie przeto w spokoju, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć. (…) Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego...
Czemu Bóg mówi nam o swoim gniewie? Żebyśmy przyznali Mu rację? Powiedzieli, że sami sobie są winni i muszą odczuć na własnej skórze konsekwencje czynionego zła? Mojżesz postąpił inaczej: prosił, by słuszny gniew ich ominął... Czy obok mnie stanie jakiś Mojżesz, by powiedzieć Bogu: „Zasłużyła na gniew, ale przecież Ty dalej ją miłujesz”?
Wj 32,7–14; Ps 106; J 5,31–47

23 marca
Piątek – dzień powszedni
Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego (…) Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników.
Jezus wpadł w zasadzkę. Cierpiał i zginął z ręki przeciwników. Być może więc do końca towarzyszyć nam będzie niepewność, być może do końca potrzeba ufać… Dopiero potem czeka zmartwychwstanie.
Mdr 2,1a.12–22; Ps 34 J 7,1–2.10.25–30

24 marca
Sobota – dzień powszedni
Ja zaś, jak potulny baranek, którego prowadzą na zabicie, nie wiedziałem, że powzięli przeciw mnie zgubne plany: Zniszczmy drzewo wraz z jego mocą, zgładźmy go z ziemi żyjących.
Wydaje się nam, że przechytrzymy Boga. Że wymierzona przeciwko komuś nasza złość nie znajdzie odpłaty. Krzyczymy głośno, że oszustom jest lepiej, że dobro się nie opłaca. Władza nam smakuje. Nasza duma, gdy mówimy: „ale mu wygarnąłem”, satysfakcja: „byle baba nie będzie mi podskakiwać”. Zapominamy, po której stronie stoi Jezus.
Jr 11,18–20; Ps 7; J 7,40–53