Kalendarz Liturgiczny

Krzysztof Błażyca

|

GN 06/2007

publikacja 08.02.2007 12:12

12 lutego
Poniedziałek – dzień powszedni

Gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną.
Jeśli źle czynię, to skutki tych czynów nie przeminą tak szybko, jak chwile, w których zostały dokonane. Pozostanie ślad, rysy na sumieniu i grymas twarzy. Twarz jest zwierciadłem sumienia. Ale ten kto czyni dobrze, sam staje się dobry i widać to po nim. Dobro przyciąga. Wystarczy wspomnieć: o. Pierre’a z paryskich ulic, Ryszarda Kapuścińskiego, Krystynę Feldman. Dobrze pamiętać o dobrych.
Rdz 4,1–15.25; Ps 50; Mk 8,11–13; II tydzień psałterza

13 lutego
Wtorek – dzień powszedni

Pan rzekł: „Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem”.
Zapewne pierwsi ludzie nie byli gorsi od nas, a ich grzechy nie były ciemniejsze od naszych. Każdy grzech jest ciemnością, a każde życie wyborem: z Bogiem lub bez Niego. Pan stwarza dobro i niszczy zło. Ludzie, jakby przekornie, najpierw stwarzają dobro, a potem niszczą je złem. 24 proc. małżeństw rozpadło się z powodu zdrady, 23 proc. z powodu nadużywania alkoholu. I pomyśleć, że miało być tak pięknie…
Rdz 6,5–8; 7,1–5.10; Ps 29; Mk 8,14–21

14 lutego
Środa – święto świętych Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa, patronów Europy

Wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Wierzę, że zbawienie dokonuje się już tu, w świecie natury, przenikniętym delikatną łaską Bożej Tajemnicy. Dojrzewam do niego powoli, jak dojrzewa życie w łonie mojej żony. I najcudowniej zachwycić się tym życiem, otworzyć oczy, przejrzeć... Panie, czy wierzę źle, wierząc, że przedsmak zbawienia to ludzkie czyste szczęście, a pełnia Twego zbawienia dla nas to „pełnia radości przy Tobie”?
Iz 52,7–10; Ps 96; Łk 10,1–9

15 lutego
Czwartek – dzień powszedni

Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią.
Niby zwykła tęcza, a jednak zarazem znak Bożej łaskawości i dobroci, widoczny dla naszych oczu. Kościół też jest jak tęcza – powiedział o. David Sullivan. – Wszyscy tworzymy tęczę. Każdy jest kolorem. Trzeba tylko rozpoznać ten kolor i wypełnić swoje powołanie, byśmy mogli wzrastać wraz z tymi, co na nas patrzą.
Rdz 9,1–13; Ps 102; Mk 8,27–33

16 lutego
Piątek – dzień powszedni

Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi.
Źle zrobił Pan Bóg? A może gdyby tego nie uczynił, ziemia stałaby się planetą globalnej kłótni? Patrząc na swoje „podwórko”, myślę: „Bogu dzięki (!) nie wszyscy słyszą to, co ja”. Poza tym różnica języków zbliża ludzi i na ogół więcej się staramy. „Naucz się w końcu mego łotewskiego” przypomina Inese. „Uczcie się języka, to ludzie was pokochają” – mówił afrykański pastor. Ot, kolejne powody do miłości…
Rdz 11,1–9; Ps 33; Mk 8,34–9,1

17 lutego
Sobota – wspomnienie świętych Siedmiu Założycieli Zakonu Serwitów NMP

Przystępujący do Boga musi uwierzyć, że Bóg jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają.
„Czy naprawdę w Ciebie wierzę ognisty bukiecie litanii i katedro moich lamentacji?” (R. Brandstaetter). A jeśli po namyśle przyznam się, że „nie”; że cała moja wiara to tylko „tradycja” i przyzwyczajenia? Może to lepiej. Przecież być religijnym, to nie palić świeczki, lecz nieustannie pytać o sens swego istnienia. Nawet jeśli odpowiedzi mają wstrząsnąć. Szczerość nie jest grzechem. Gorzej, gdy jej brak…
Hbr 11,1–7; Ps 145; Mk 9,2–13

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.