15 stycznia
Poniedziałek – dzień powszedni
A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał.
Posłuszeństwo jest owocem umiejętności posłuchania, np. tych, z którymi żyję na co dzień. Niezależne racje, odrębne światy, ciągłe ścieranie się. Cierpię, gdy nie jestem słuchany; gdy muszę zamilknąć, aby słuchać. Łatwiej myśleć o byciu posłusznym, niż naprawdę posłuchać. A ma być właśnie na odwrót.
Hbr 5,1–10; Ps 110; Mk 2, 18–22, II tydzień psałterza

16 stycznia
Wtorek – dzień powszedni
Nie jest bowiem Bóg niesprawiedliwy, aby zapomniał o czynie waszym i miłości, które okazaliście dla imienia Jego.
Sprawiedliwość Boża. Czy to odpowiedź na me modlitwy, spełnienie oczekiwań, docenienie wyrzeczeń? A jeśli wszystko dzieje się inaczej? Dziadek zmarł wbrew oczekiwaniom. Skąd u mnie jednak wtedy ten pokój w sercu i ta żywa nadzieja, że śmierć poprowadziła go tylko ku pełni życia? Bóg nie zapomina umacniać nas, tu pozostających.
Hbr 6, 10–20; Ps 111; Mk 2, 23–28

17 stycznia
Środa – wspomnienie św. Antoniego, opata Dzień Judaizmu w Kościele katolickim
Melchizedek, król Szalemu, kapłan Boga Najwyższego, wyszedł na spotkanie Abrahama, wracającego po rozgromieniu królów, i udzielił mu błogosławieństwa.
Melchizedek i Abraham – symbol spotkania i obdarowania. To historyczne spotkanie wspominane jest od wieków. Czy przyszłe pokolenia wspomną nasze spotkania z ojcami i braćmi w wierze? Dialog między- religijny to wychodzenie naprzeciw. Z błogosławieństwem i darem.
Hbr 7,1–3.15–17; Ps 110; Mk 3. 1–6

18 stycznia
Czwartek – dzień powszedni - Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
Takiego mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach, jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie przez człowieka.
Postać brata Rogera jest mi szczególnie bliska. Proste słowa, piękne przesłanie. Kiedyś mnie pobłogosławił. Nie był kapłanem, lecz sługą Chrystusa Kapłana. Zabiegał o dom Pana. Przekraczał progi wielu pańskich domów, uczynionych ręką człowieka. Wzór.
Hbr 7, 25–8.6; Ps 40; Mk 3, 7–12

19 stycznia
Piątek – dzień powszedni - Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
Dam prawo moje w ich myśli, a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem.
Ileż trzeba roztropności, by Pana Boga nie „wrabiać” we własne myśli i poruszenia serca. Jego obietnica jest trwała. Ale czy we mnie trwałe jest przeświadczenie, że najpierw On ma stać się bardzo konkretnie MOIM Bogiem, a ja bardzo codziennie JEGO ludem?
Hbr 8, 6–13; Ps 57; Mk 3,13–19

20 stycznia
Sobota – dzień powszedni - Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
Krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.
Martwe uczynki to nie tylko uczynki bezowocne. To też uczynki wydające owoce zła. To uczynki, które moje sumienie uczyniłyby martwym, a mnie samego oddaliłyby od żywego Boga. Na szczęście jest miłość – głośny dzwon szczęścia, opamiętania, nawrócenia, przebaczenia i pojednania.
Hbr 9,1–3.11–14; Ps 47; Mk 3, 20–21