4 grudnia
Poniedziałek – wspomnienie św. Barbary i św. Jana Damasceńskiego
Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami.
Idzie się po to, aby dojść, każda droga ma cel, kończy się w określonym punkcie. Co sprawia, że szukamy Boga? To, że pobłądziliśmy? Że wybrane przez nas ścieżki nie prowadzą tam, gdzie byśmy chcieli? Czy umiem pytać, dokąd idę? O co właściwie mi chodzi? Jaki mam cel?
Iz 2, 1–5; Ps 122; Mt 8,5–11, I tydzień psałterza

5 grudnia
Wtorek – dzień powszedni
Nie będzie sądził z pozorów, ni wyrokował według pogłosek.
Boży sąd o mnie oparty jest na prawdzie. Nie na „chciałam…”, ani na „jutro…”. Boży sąd oparty jest na dogłębnym poznaniu mnie. Nie na tym, co ja sama albo inni powiedzą Mu o mnie.
Iz 11, 1–10; Ps 72; Łk 10, 21–24

6 grudnia
Środa – wspomnienie dowolne św. Mikołaja, biskupa
Bo Pan przyrzekł.
Stanie się, bo Bóg przyrzekł. Każde proroctwo opiera się na tym, czego chce dla nas Bóg. Świat skończy się tym, czego chce Bóg. Znaleźć w tym oparcie – że nie ja mam ostatnie słowo.
Iz 25, 6–10a; Ps 23; Mt 15, 29–37

7 grudnia
Czwartek – wspomnienie św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła
Otwórzcie bramy!
To wołanie Adwentu: nie trwaj w zamknięciu! Nie ograniczaj swojej wiary do listy nakazów. Nie ukrywaj wątpliwości. Nie chowaj twarzy, miej odwagę pokazać, kim jesteś. Nie udawaj, że nie chcesz być szczęśliwy. Proś o więcej, niż możesz otrzymać tu, na ziemi.
Iz 26, 1–6, Ps 118; Mt 7, 21.24–27

7 grudnia
Czwartek – wspomnienie św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła
Otwórzcie bramy!
To wołanie Adwentu: nie trwaj w zamknięciu! Nie ograniczaj swojej wiary do listy nakazów. Nie ukrywaj wątpliwości. Nie chowaj twarzy, miej odwagę pokazać, kim jesteś. Nie udawaj, że nie chcesz być szczęśliwy. Proś o więcej, niż możesz otrzymać tu, na ziemi.
Iz 26, 1–6, Ps 118; Mt 7, 21.24–27

8 grudnia
Piątek – uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
Wprowadzam nieprzyjaźń…
Pewnych spraw pogodzić się ze sobą nie da. Pewne kompromisy zawsze kończą się upadkiem, złem. Aby możliwy był pokój – we mnie samej, wśród ludzi, na świecie – ktoś musi powtarzać: „Nie pozwalam”, „Tego nam nie wolno”.
Rdz 3, 9–15; Ps 98; Ef 1, 3–6.11–12; Łk 1, 26–38

9 grudnia
Sobota – dzień powszedni
Rychło okaże ci On łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci.
Sens Bożego Narodzenia: uwierzyć, że między Bogiem a mną nie ma wyrachowania – że On nie udowadnia mi, „kto tu rządzi”; że „jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie” nie jest prawdą.
Iz 30, 19–21.23–26; Ps 147; Mt 9, 35–10,1.5.6–8