Kalendarz Liturgiczny

22 maja
Poniedziałek – wspomnienie dowolne św. Rity z Cascia
Przysłuchiwała się nam też pewna kobieta (…) imieniem Lidia. Budzi moją sympatię. Zajęta własną pracą, umiała słuchać. Słowa odpoczywających nad rzeką apostołów poruszyły ją – i zaprosiła ich do swego domu. „Wymogła to na nich” – wiedziała, czego chce i co może dobrego zrobić.
Dz 16,11–15; Ps 149; J 15,26–16,4a, II tydzień psałterza

23 maja
Wtorek – dzień powszedni
Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Kiedy Bóg uwalnia swoich, oswabadza także ich otoczenie. I dlatego warto otaczać się Jego ludźmi, szukać ich towarzystwa – nie bać się lepszych i mądrzejszych niż ja sama. Dlatego modlitwa Kościoła tak wiele znaczy – dla wszystkich wciągniętych w krąg jej oddziaływania.
Dz 16,22–34; Ps 138; J 16,5–11

24 maja
Środa – wspomnienie NMP Wspomożycielki Wiernych
Bóg nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. Czasem zapominamy – i staramy się zapewnić Boga o własnej lojalności, zaklepywać sobie Jego przychylność. Bóg mnie nie potrzebuje, ale mnie chce. Dlatego mogę mówić do Niego, Jego adorować.
Dz 17,15.22–18,1; Ps 148; J 16,12–15

25 maja
Czwartek – dzień powszedni
A ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmował się wyrobem namiotów. Często życie jakoś się układa – przygnało nas w to czy inne miejsce, przebywamy w otoczeniu ludzi takich lub innych. Na tym właśnie wszystko polega – być chrześcijanką tam, gdzie jestem, w tym, co robię. Słowa jednej ze świętych – „gdzie Bóg nas posiał, mamy kwitnąć”.
Dz 18,1–8; Ps 98; J 16,16–20

26 maja
Piątek – wspomnienie św. Filipa Nereusza
W nocy Pan przemówił (…): „Prze-stań się lękać, a przemawiaj i nie milcz”. Niekiedy zabieramy się do chrześcijaństwa z zapałem: nowe modlitwy, dobre inicjatywy, uczciwe zasady. Jesteśmy trochę jak entuzjasta Paweł, głoszący Chrystusa na miejskich placach. Potem jednak kolejny dzień mija i nie czujemy się ani bardziej owocni, ani święci. Lecz Bóg pozostaje tak samo blisko.
Dz 18,9–18; Ps 47; J 16,20–23a

27 maja
Sobota – dzień powszedni
Pomagał bardzo za łaską [Bożą] tym, co uwierzyli. Czasem ktoś nie wykorzystuje do końca własnych możliwości – jak uczony Apollos, który głosił „drogę Pańską”, znając tylko chrzest Janowy. Spotkanie Jezusa jest zawsze wezwaniem do wzrostu, pogłębienia tego, co mamy i co możemy uczynić – jak dla Apollosa, który z nową mocą zaczyna robić to, co do tej pory.
Dz 18,23–28; Ps 47; J 16,23b–28