8 maja
Poniedziałek – uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski
Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki. Grząski to grunt – Kościół jako wierni i Kościół jako magisterium. Rodzą się konflikty sumienia, wymawianie posłuszeństwa, pretensje. Każda strona opowiada się za Panem Bogiem. A Pan Bóg za kim? Św. Augustyn pisał: „Wierzę, bo tak naucza Kościół”.
Dz 20,17–18a.28–32.36; Ps 100; Rz 8,31b–39; J 10,11–16, IV tydzień psałterza

9 maja
Wtorek – dzień powszedni
Barnaba zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę wiernych. Byłem niedawno na Łotwie. Wielu ludzi nie zna tam Ewangelii. Kościół nie jest liczny. A jednak tamtejszy biskup mówi: „Widzę, że tam, gdzie kapłani gorliwie pracują, tam jest dobrze. Chrztów jest dużo i ślubów. Około pięćdziesięciu rocznie. Na nasze warunki to dobrze”. Więc jest tak, jak przed wiekami. Gdzie człowiek dobry i pełen Ducha Świętego, tam i owoce. Zapewne nie tylko na Łotwie...
Dz 11,19–26; Ps 87; J 10,22–30

10 maja
Środa – dzień powszedni
A oni wysłani przez Ducha Świętego zeszli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. Pismo Święte zaskakuje. Kto by dzisiaj użył sformułowania „wysłani przez Ducha Świętego”? To zbyt patetyczne. A autor Dziejów pisze wprost „wysłani przez Ducha Świętego”. Niestety, w dzisiejszym codziennym języku nie ma już miejsca dla zdarzeń tak nie-codziennych. Kto wierzy, niech wierzy w prostocie.
Dz 12,24–13,5a; Ps 67; J 12,44–50

11 maja
Czwartek – dzień powszedni
Przemówcie bracia, jeśli macie jakieś słowo zachęty dla ludu. To bardzo piękna scena opisana na kartach Dziejów Apostolskich. Przełożeni synagogi proszą Apostołów, by podzielili się słowem zachęty. Nie karcenie, nie nawoływanie, nie tłumaczenie zawiłości. Po prostu – zachęta, która przemawia do ludzkiej wolności. Jakże to wartościowa lekcja dla wszelkiego dialogu: ekumenicznego, międzyreligijnego, nawet politycznego.
Dz 13,13–25; Ps 89; J 13,16–20

12 maja
Piątek – dzień powszedni
Głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom. Czasem wydaje mi się, iż przepowiadanie Dobrej Nowiny zastąpiliśmy antropologią mizerności. „Niech Bóg uleczy nasze serca. Niech da nam czyste oczy. My, mali, niegodni, grzeszni” itd. itp. Czy nasze grzechy to wszystko, co, w świetle wiary, możemy powiedzieć o sobie? „Głosimy wam D o b r ą Nowinę”. To dzięki niej można żyć prosto, naturalnie i w pełni. No i wiecznie...
Dz 13,26–33; Ps 2; J 14,1–6

13 maja
Sobota – wspomnienie dowolne Najśw. Maryi Panny Fatimskiej
Uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego. Nie ma większej radości, niż odnaleźć sens swojego życia. Tego już nikt nie wydrze. Tej radości już nic nie odbierze. Dlaczego uczniowie byli pełni wesela? Bo otworzyli się na Ducha Świętego. I byli świadomi tego, że powierzyli się Bożej Tajemnicy. Sam religijny kult nie nada sensu życiu. To czyni tylko wiara, żywa wiara, wiara serca.
1 Kor 15,1–8; Ps 19; J 14,6–14