20 lutego
Poniedziałek – dzień powszedni
Mądrość zaś /zstępująca/ z góry jest przede wszystkim czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców… Oto zbierane latami racje, kolekcje talentów, błyskotliwe myśli, słowa sądów ostre jak kryształy, pęczki opinii na każdy temat; aprobaty i dezaprobaty do rozdawania w każdej grze jak karty… Można mieć tego dużo, a przy pewnej wprawie samo się owo bogactwo pomnaża, nawet nie wiesz kiedy naprawdę. Ale św. Jakub pisze, że Bóg w innej mądrości sobie upodobał. Dobrze, że to napisał.
Jk 3,13–18; Ps 19; Mk 9,14–29, III tydzień psałterza

21 lutego
Wtorek – wspomnienie dowolne św. Piotra Damiani, biskupa i doktora Kościoła
Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Przemocą można zdobyć tylko puste twierdze. Skarby odkrywa się cierpliwością. Bo z darami jest tak: kto szuka ich u Boga, ten wie, że je otrzymał; kto szuka ich u siebie, ten wątpi i w dary, i w Boga. Nic nie posiadam, bo się nie modlę; wciąż zdobywam puste twierdze, lecz nie szukam prawdziwych skarbów.
Jk 4,1–10; Ps 55; Mk 9,30–37

22 lutego
Środa – święto Katedry św. Piotra
Paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce. Czynić, jak Bóg chce. Zamiatać, gotować, wyszywać serwetki, kupować chleb. I czynić to z własnej woli. Z własnej woli, czyli odpowiedzialnie. Odpowiedzialnie, czyli z miłością. Tego chce Bóg. Dlatego szanuje Bóg moją wolę, myśli: „Nie zawiedziesz Mnie, prawda? Przecież Cię kocham”.
1 P 5,1–4; Ps 23; Mt 16,13–19

23 lutego
Czwartek – wspomnienie św. Polikarpa, biskupa i męczennika
Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy pól waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana. Zakurzone listy, które czekają na odpowiedź, słowa obietnic rzucone kiedyś na wiatr, odłożone na później podziękowania, „przepraszam”, z którym zwlekałam, aż się w końcu rozeszło po kościach, dobre życzenia, na które zabrakło uwagi i czasu – wołają do Pana. Nie, to nawet nie żal i nie skarga Zaniedbanych. Jedynie ich niepokój, troska, tęsknota za mną. Ich miłość, większa niż moja.
Jk 5,1–6; Ps 49; Mk 9,41–50

24 lutego
Piątek – wspomnienie Najświętszego Oblicza Jezusa
Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie popadli pod sąd. Skargi zwykle chodzą stadami. W ślad za pierwszą biegną żwawo kolejne i dumnie się przyłączają do swej przewodniczki. Warto też wiedzieć, że są wyjątkowo mało wierne swoim poganiaczom. A Bóg i tak wie lepiej niż one. Zarówno o mnie, jak i o moich braciach.
Jk 5,9–12; Ps 103; Mk 10,1–12

25 lutego
Sobota – dzień powszedni
Spotkało kogoś z was nieszczęście? Niech się modli. Jest ktoś radośnie usposobiony? Niech śpiewa hymny. Pozwolić Bogu być ze mną w smutku; zaprosić Go do mojej radości. Spełnić Jego marzenie i otworzyć przed Nim swoje życie. Takie, jakie jest. Niech zobaczy zakurzony regał (zrozumie chyba, że brakuje czasu), niech zobaczy porozrzucane zabawki (ucieszy się, że dzieci są szczęśliwe), niech zobaczy mój świat. Płakać z Nim i śmiać się w Jego obecności. Rozumie jedno i drugie – jak nikt.
Jk 5,13–20; Ps 141; Mk 10,13–16