26 grudnia
Poniedziałek – święto św. Szczepana, pierwszego męczennika
Miejcie się na baczności przedludźmi. Ostrzeżenie to, czy dobra rada? Czymkolwiek są te słowa Jezusa, trudniejszy jest ich sens od wielu przypowieści. Czy uczą one nieufności wobec bliźniego, którego mam miłować? Czy mam się strzec tych, pomiędzy którymi Bóg mnie stawia w codzienności? A przecież, ponoć, miłość usuwa lęk, wszystkiemu ufa i wierzy... Może więc o roztropność tu chodzi, czyli o równowagę pomiędzy szacunkiem dla siebie i „tego” drugiego.
Dz 6,8–10;7,54–60; Ps 31; Mt 10,17–22, I tydzień psałterza

27 grudnia
Wtorek – święto św. Jana Apostoła
Wtedy wszedł do wnętrza (grobu). Ujrzał i uwierzył. Upadłe, okaleczone lub próżne serce może być jak grób. Wszelkie dobre myśli w tym sercu są jak pogrzebane. Nie stają się one czynem. Są cieniem. Ale na szczęście jest Światłość, co w ciemności świeci. Dzięki niej odradza się życie wewnętrzne. I ja poszedłem kiedyś za nią. Wszedłem do grobu serca, mego wnętrza. Ujrzałem w moim życiu Jego ślad. Uwierzyłem, że warto zacząć jeszcze raz... Dziś jestem szczęśliwy.
1 J 1,1–4; Ps 97; J 20,2–8

28 grudnia
Środa – święto Świętych Młodzianków, Męczenników
Herod widząc, że mędrcy go zawiedli, wpadł w straszny gniew. Herod to zawiedziony dyktator. Jego gniew nie był wyrazem jego władzy nad życiem i śmiercią, ale wyrazem lęku. Dziwne, że bał się dziecka... A dziś? Czasem myślę o współczesnym „Herodzie Aborcyjnym”. O ludziach, co wpadli w gniew z powodu pewnej wystawy. Czego się oni lękają? A czego lękają się obrońcy życia? Co nami wszystkimi kieruje? Te pytania są ważne. W tym świecie żyję...
1 J 1,5–2,2; Ps 124; Mt 2,13–18

29 grudnia
Czwartek – V dzień w oktawie Bożego Narodzenia
A żył w Jerozolimie człowiek sprawiedliwy i pobożny, a Duch Święty spoczywał na nim. Spytam prowokacyjnie: czy i ja mogę mieć taką opinię? Czy powinno mi zależeć na niej? Nie, aby się nią afiszować, ale po prostu, by była wyrazem całokształtu mego życia. Św. Paweł pisał, że „kto biskupstwa pożąda, dobrej rzeczy pożąda”. O ileż bardziej więc pożądać porządnej opinii, o którą wszak i biskup zabiega, i matka z sześciorgiem dzieci, i nawet niejeden polityk...
1 J 2,3–11; Ps 96; Łk 2,22–35

30 grudnia
Piątek – święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa
Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie. Widziałem kobietę pośród zgniłych warzyw karmiącą dziecko mlekiem życia; znam chłopca, któremu „czary” odebrały stopy – dzielił ze mną swe pasje; widziałem dzieci w łachmanach, brudne, kalekie i zawszone – pełne psot i uśmiechów; widziałem dobroć w oczach tych, co cierpią nędzę. Widziałem, że wielbili Boga i wtedy już wiedziałem, że On jest pośród nich...
Syr 3,2–6.12–14 (Kol 3,12–21); Ps 128; Łk 2,22–40

31 grudnia
Sobota – VII dzień w oktawie Bożego Narodzenia
Boga nikt nigdy nie widział. I taka to cudna niewiedza: nie wiem, jak „wyglądasz”, Panie; nie wiem, jaki naprawdę Jesteś, kim Jesteś i gdzie Jesteś, ponad wyobrażeniami. Dlatego właśnie szukać mi Ciebie bez końca. I takie to cudne manowce, pomiędzy wiarą i rozumowaniem, między wielbieniem Cię wspólnym a samotnością pól... Więc „zaklinam was córki jerozolimskie: jeśli umiłowanego mego znajdziecie, cóż mu oznajmicie? Że chora jestem z miłości”(Pnp 5,8).
1 J 2,18–21; Ps 96; J 1,1–18