Kalendarz Liturgiczny

Katarzyna Solecka

|

GN 48/2005

publikacja 24.11.2005 10:04

I Tydzień Adwentu

28 listopada
Poniedziałek – dzień powszedni

Zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: „Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi”. Rzekł mu Jezus: „Przyjdę i uzdrowię go”. Gotowość Jezusa do pomocy i… odmowa setnika. Bo setnik rozumiał sytuację, w której się znajduje. Wiedział, kim jest, i wiedział, kim jest Nauczyciel z Nazaretu. Tak samo jak ja muszę wiedzieć, kim jestem wobec Boga.
Iz 2,1–5; Ps 122; Mt 8,5–11, I tydzień psałterza

29 listopada
Wtorek – dzień powszedni

W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom”. Pewne rzeczy wiem nie dzięki własnym dociekaniom, a dzięki temu, że coś mi przekazano. Wiele rzeczy zawdzięczam nie własnej ciężkiej pracy – ale trudowi innych. I to może właśnie wymaga prostoty – widzieć w sobie nie kobietę sukcesu, a obdarowaną.
Iz 11,1–10; Ps 72; Łk 10,21–24

30 listopada
Środa – święto św. Andrzeja Apostoła

Gdy [Jezus] przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus zastał apostołów przy ich codziennej pracy – i powołał ich. Chciał, by dalej byli rybakami ­– ale nadał ich pracy inny sens. Gdy chrześcijanin ślęczy przy biurku – ma to znaczenie wieczne?
Rz 10,9–18; Ps 19; Mt 4,18–22

1 grudnia
Czwartek – dzień powszedni

Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. Wiem na pewno – to już się zdarzyło, to dzieje się teraz albo – tak stanie się w przyszłości. Życiowy kataklizm – w różnej postaci – stanowi zagrożenie, to pewne. Ale także pokazuje, co jest najważniejsze.
Iz 26,1–6; Ps 118; Mt 7,21.24–27

2 grudnia
Piątek – dzień powszedni

Szli za nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno. Iść ulicą i jeszcze się drzeć? Owszem – ponarzekać głośno na własną niedolę lub poskarżyć się na „onych” – chętnie... Ale publicznie błagać Boga o litość?
Iz 29,17–24; Ps 27; Mt 9,27–31

3 grudnia
Sobota – wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, prezbitera

Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski (…) Dwunastu wysłał Jezus… Jezus wezwał uczniów do robienia tego samego, co robił sam – głoszenia Ewangelii we wsiach i w miastach, leczenia chorób i słabości… W świetle tego wezwania – jaka jest odpowiedź na pytanie: jestem uczniem Jezusa czy nie?
Iz 30,19–21.23–26; Ps 147; Mt 9,35–10, 1.5.6–8

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.