Kalendarz Liturgiczny

Marcin Jakimowicz

|

GN 12/2005

publikacja 22.03.2005 23:31

Wielki Tydzień

21 marca
Wielki Poniedziałek

Judasz był złodziejem, i mając trzos, wykradał to, co składano.
Judasz był złodziejem. Wiele malutkich grzeszków, skryte przed światem świństewka, pieniądze cichcem wykradane z kasy doprowadziły go w końcu do dramatycznego pytania: „Ile mi dacie za Syna Bożego?”. Krople wydrążyły skałę. Chciwość pieniędzy – korzeń wszelkiego zła.
Nie, nie, ty nie jesteś Judaszem. Przecież wszyscy muszą jakoś kombinować.
Iz 42,1–7; Ps 27; J 12,1–11 (II tydzień psałterza)

22 marca
Wielki Wtorek

Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi. Bóg doznał głębokiego wzruszenia. Jak bezradne, porzucone dziecko nie mógł pojąć, że ten, któremu ofiarował serce, który nie odstępował Go przez lata na krok, może zdradzić. Co innego znać proroctwo, a co innego doświadczyć zdrady na własnej skórze. Wycenionej jedynie na trzydzieści srebrników. Jak czuje się Jezus, widząc moje zdrady? Czy też płacze?
Iz 49,1 –6; Ps 71; J 13,21 –33.36–38

23 marca
Wielka Środa

Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu...
Najmłodszy Józef sprzedany przez swego brata Judę za dwadzieścia srebrników.
Jezus za srebrniki sprzedany przez Judę, swego ucznia. Józef wybaczający, zasiadający z braćmi do stołu. Jezus zapraszający do stołu uczniów. Niebo jest ucztą. O tym, że Bóg wybaczył ci zdrady, dowiesz się przy stole.
Iz 50,4–9a; Ps 69; Mt 26,14–25

24 marca
Wielki Czwartek

Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał. Widząc w redakcji kilkadziesiąt zdjęć młodziutkich neoprezbiterów, zaproponowałem tytuł: „Oni będą umywać wam nogi”. Kolega uśmiechnął się: „To nie przejdzie”. Skandal. Bóg schodzi z tronu, by na kolanach umyć stopy tym, którzy za kilkanaście godzin uciekną, zaprą się Go, stchórzą. Aniołowie zasłaniają skrzydłami swe oczy przed Jego pokorą. On nieustannie chce im służyć.
Msza Wieczerzy Pańskiej: Wj 12,1–8.11–14; Ps 116B; 1 Kor 11,23–26; J 13,34; J 13,1–15

25 marca
Wielki Piątek Męki Pańskiej

Wykonało się! Jak czuje się świat po śmierci Boga? – prowokował Nietzsche. To, co w jego ustach miało być najgorszym bluźnierstwem, okazało się... prawdą. Tak nieprawdopodobną, że aż obrazoburczą. Bóg, będący pełnią życia, umarł. Rozumiesz? Znalazłem na murze graffiti: „Im bardziej cię kocham, tym bliżej jestem śmierci, a jednak coraz bardziej cię kocham”. Bóg umarł. Miłość rozerwała Mu serce.
Liturgia Męki Pańskiej: Iz 52,13–53,12; Ps 31; Hbr 4,14–16; 5,7–9; Flp 2,8–9; J 18,1–19,42

26 marca
Wielka Sobota

Dlaczego brak cytatu z Ewangelii dnia? Ponieważ tego dnia nie odprawia się Mszy świętej. Wierni nawiedzają Grób Pański, czuwają przed Najświętszym Sakramentem.
W wielu parafialnych ogłoszeniach, a nawet w oficjalnych publikacjach spotyka się określenie „ceremonie Wielkiej Soboty”. To błąd. Nie ma czegoś takiego! Wigilia Paschalna, która zaczyna się po zmroku w Wielką Noc, należy już do Niedzieli Zmartwychwstania.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.