Mój syn Bartuś ma 14 lat, urodził się z czterokończynowym porażeniem mózgowym. Lekarze nie dawali wtedy żadnych szans, że będzie chodził o własnych siłach. Choć nie mówi i słabo chodzi, dzięki wieloletniej, wszechstronnej rehabilitacji nastąpiła wyraźna poprawa jego sprawności fizycznej.

Uczęszcza do szkoły specjalnej, jego rozwój umysłowy jest opóźniony. Jednak nie mogę się poddać i zrezygnować z dalszego leczenia, które wiążą się z dużymi wydatkami. Ponieważ skromny budżet domowy nie jest w stanie ich udźwignąć, zwracam się z prośbą do ludzi dobrego serca o pomoc. Dziękuję za zrozumienie i wsparcie.
Matka